przewód
71pokarmowy — przym. od pokarm (zwykle w zn. 1) Substancje pokarmowe. Wartość pokarmowa chleba, mięsa. ∆ Przewód pokarmowy «zespół narządów organizmu ludzkiego lub zwierzęcego służący do przyjmowania pokarmu, trawienia, wchłaniania i usuwania substancji… …
72pozajelitowy — med. «o sposobie odżywiania, podawania leków itp.: pomijający przewód pokarmowy, wprowadzony (do organizmu) nie przez jelita, lecz jako wstrzykiwania podskórne, domięśniowe, dożylne itp.» Odżywianie pozajelitowe …
73przelewowy — 1. «służący do przelewania, taki przez który się coś przelewa, gdzie się coś przelewa» Przewód przelewowy. Komora przelewowa. 2. «dotyczący przelewu w obrocie bezgotówkowym» Czek przelewowy …
74przepchać — dk I, przepchaćam, przepchaćasz, przepchaćają, przepchaćaj, przepchaćał, przepchaćany przepchnąć dk Va, przepchaćnę, przepchaćniesz, przepchaćnij, przepchaćnął, przepchaćnęła, przepchaćnęli, przepchaćnięty, przepchaćnąwszy przepychać ndk I,… …
75przewodowy — przym. od przewód a) w zn. 1: Rury przewodowe. Gazyfikacja przewodowa. b) w zn. 2: Linie przewodowe. Prąd przewodowy. Radiofonia przewodowa. ∆ Napięcie przewodowe «napięcie pomiędzy przewodami sieci doprowadzającej» c) w zn. 3 …
76rozlutować się — dk IV, rozlutować siętuje się, rozlutować siętują się, rozlutować sięował się rozlutowywać się ndk VIIIa, rozlutować sięowuje się, rozlutować sięowują się, rozlutować sięywał się «stać się rozlutowanym» Przewód się rozlutował …
77rura — ż IV, CMs. rurze; lm D. rur 1. «długi przewód o przekroju pierścieniowym, używany najczęściej do transportu cieczy i gazów» Cienka, gruba rura. Rura żeliwna, stalowa, ceramiczna. Rury kanalizacyjne, wodociągowe. Rura odpowietrzająca,… …
78rurociąg — m III, D. u, N. rurociąggiem; lm M. i «przewód rurowy (wraz z armaturą) do przesyłania cieczy lub gazów na znaczne odległości» Rurociąg ciepłowniczy, gazowy. Sieć rurociągów …
79rurowy — przym. od rura (zwykle w zn. 1) Rurowa rama motocykla. Rusztowanie rurowe. Przewód rurowy. Instalacja rurowa. Połączenie rurowe …
80rynna — ż IV, CMs. rynnannie; lm D. rynnanien 1. «przewód w kształcie koryta, zwykle z blachy stalowej ocynkowanej, umieszczony wzdłuż okapu, służący do odprowadzania wody z opadów atmosferycznych z dachu, najczęściej do rury spustowej» ◊ Wpaść, dostać… …
