przeszłości

  • 111kiedyś — «w czasie nie określonym, w przeszłości lub przyszłości (z odcieniem możliwości, niepewności)» Kiedyś był bogaty. Może kiedyś zostanie znanym aktorem …

    Słownik języka polskiego

  • 112kompendium — n VI; lm M. kompendiumdia, D. kompendiumdiów «dzieło podręczne zawierające zbiór lub zarys podstawowych wiadomości z jakiejś dziedziny wiedzy» Kompendium historii literatury. Kompendium wiedzy o przeszłości. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 113konfucjanizm — m IV, D. u, Ms. konfucjanizmzmie, blm «doktryna moralno polityczna i religijno filozoficzna głoszona przez Konfucjusza i jego uczniów, zajmująca się zagadnieniami doskonalenia osobowości człowieka, współżycia między ludźmi, sposobami rządzenia,… …

    Słownik języka polskiego

  • 114letejski — ∆ Woda letejska «w mitologii greckiej: woda (z podziemnej rzeki Lety), której picie przynosiło duszom zmarłych zapomnienie przeszłości» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 115mrok — m III, D. u, N. mrokkiem; lm M. i «szarość, zmierzch» Gęsty, gruby, nieprzenikniony, szary mrok. Mroki wieczoru. Spowijać, zasnuć ziemię mrokiem. Pogrążać się, tonąć, rozpływać się w mroku. Wynurzyć się z mroku. Mrok panuje, rozpościera się,… …

    Słownik języka polskiego

  • 116myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… …

    Słownik języka polskiego

  • 117nawrót — m IV, D. nawrótwrotu, Ms. nawrótrocie; lm M. nawrótroty 1. «ponowne wystąpienie czegoś, ponowne zrobienie czegoś; powrót, powtórzenie się, recydywa» Nawrót choroby. Nawrót słoty. Nawrót wspomnień. Nawrót do przeszłości. ∆ (Za) drugim, trzecim,… …

    Słownik języka polskiego

  • 118niedawno — «w niedalekiej przeszłości; dopiero co, przed chwilą» Niedawno wyszła za mąż. Jeszcze niedawno był innego zdania. Niedawno temu przyszedł ze szkoły …

    Słownik języka polskiego

  • 119niegdyś — książk. «w przeszłości (zwykle odległej); kiedyś, dawniej» Niegdyś była pięknością. Miał niegdyś czarne włosy. Wspaniałe niegdyś miasto, dziś doszczętnie zrujnowane. W pustym niegdyś domu, teraz zrobiło się tłoczno …

    Słownik języka polskiego

  • 120obraz — m IV, D. u, Ms. obrazzie; lm M. y 1. «dzieło plastyczne wykonane na jakiejś płaszczyźnie za pomocą farb, kredek, ołówka itp., wizerunek kogoś lub czegoś na płótnie, papierze, desce itp., zwykle oprawiany w ramy, zawieszany na ścianie» Obraz… …

    Słownik języka polskiego