przerażenie

  • 41straszno — strasznoniej przestarz. → strasznie w zn. 1, dziś tylko we fraz. Straszno komuś, straszno gdzieś, straszno pomyśleć, spojrzeć itp. «ktoś się boi, bardzo się przestraszył; sama myśl o czymś, sam widok czegoś wzbudza strach, grozę; gdzieś jest… …

    Słownik języka polskiego

  • 42straszny — strasznyni, strasznyniejszy 1. «wzbudzający strach, przerażenie, grozę, przejmujący lękiem; przerażający» Straszny czyn, widok. Straszna wina, zbrodnia. Ktoś straszny w gniewie. Czyn straszny w skutkach. To nic strasznego. Mieć straszne sny.… …

    Słownik języka polskiego

  • 43stygnąć — ndk Vc, stygnąćnę, stygnąćniesz, stygnij, stygł a. stygnąćnął, stygnąćgła, stygnąćgli «tracić ciepło, stawać się coraz chłodniejszym, zimniejszym, oziębiać się stopniowo» Obiad stygnie. Lawa stygła. ◊ Krew stygnie (w czyichś żyłach) «kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 44trwoga — ż III, CMs. trwogaodze; lm D. trwóg «stan, uczucie niepokoju o to, co nastąpi, co grozi; lęk, obawa, przerażenie, strach» Śmiertelna, zabobonna trwoga. Okrzyk trwogi. Trwoga przed czymś nieznanym. Nie okazywać trwogi. Drżeć z trwogi. Coś budzi,… …

    Słownik języka polskiego

  • 45upiorny — upiornyni «budzący grozę, przerażenie; przypominający upiora» Upiorne postacie. Upiorna twarz …

    Słownik języka polskiego

  • 46włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki …

    Słownik języka polskiego

  • 47wszelki — wszelkilcy 1. «każdy, jaki tylko istnieje, każdy bez wyjątku, każdy możliwy» Użyto wszelkich środków do wykrycia przestępstwa. Wszelkimi sposobami starał się o pozyskanie jej względów. ∆ Wszelkie prawa zastrzeżone «formuła zamieszczana na… …

    Słownik języka polskiego

  • 48zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… …

    Słownik języka polskiego

  • 49żyła — ż IV, CMs. żyle; lm D. żył 1. «naczynie krwionośne mające ściany znacznie cieńsze niż tętnica, prowadzące krew z tkanek i narządów ciała do serca; potocznie każde naczynie krwionośne» Grube, sine żyły. Żyły jak powrozy. Zwapnienie żył. Otworzyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 50afekt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. afektkcie {{/stl 8}}{{stl 7}} stan uczuciowy o dużej intensywności, nagły i krótkotrwały, np. gniew, przerażenie, zakłócający samokontrolę i refleksję, mogący spowodować zachowanie się człowieka niezgodne… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień