przerażenie
21dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …
22duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …
23dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… …
24groza — ż IV, CMs. grozazie, blm 1. «to, że coś jest groźne; cecha rzeczy lub zjawiska wywołująca strach, przerażenie; przeraźliwość, niebezpieczeństwo» Groza położenia, sytuacji, śmierci. Atmosfera grozy. Scena pełna grozy. 2. «silne uczucie lęku,… …
25imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… …
26krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… …
27malować — ndk IV, malowaćluję, malowaćlujesz, malowaćluj, malowaćował, malowaćowany 1. «powlekać, pokrywać coś farbą, lakierem itp.; nadawać czemuś kolor, barwić» Malować ściany, okna. Malować usta, brwi, rzęsy. Malować na niebiesko, na zielono, na kolor… …
28niebo — n III, Ms. niebobie; lm M. nieba (co do lm w przypadkach zależnych → niebiosa) 1. «pozorne sklepienie nad Ziemią, w dzień bezchmurny koloru niebieskiego, na którego tle obserwuje się ciała niebieskie i ich ruchy; firmament» Gwiaździste, pogodne,… …
29niemy — niemymi 1. «nie mogący mówić na skutek kalectwa» Dziecko nieme od urodzenia. 2. «nie odzywający się, oniemiały» Niemy z rozpaczy, z bólu. ◊ Niemy świadek «człowiek przyglądający się biernie czemuś, nie biorący w czymś czynnego udziału» 3. «nie… …
30oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …
