przepadać za

  • 1przepadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przepadaćam, przepadaća, przepadaćają {{/stl 8}}– przepaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przepadaćpadnę, przepadaćpadnie, przepadaćpadnij, przepadaćpadł, przepadaćpadła, przepadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2przepadać — I, przepadaćam, przepadaćasz, przepadaćają, przepadaćaj, przepadaćał 1. forma ndk czas. II przepaść (p.) 2. ndk «bardzo kogoś, coś lubić» Przepadać za muzyką, za rozrywkami, za słodyczami. Przepadała za małymi dziećmi. Nie przepadał za grą w… …

    Słownik języka polskiego

  • 3przepadać – przepaść [i syn.] jak kamień w wodę — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś lub o czymś: przepadać, znikać bez śladu; być w niewiadomym miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopiec zniknął jak kamień w wodę. Przepadasz jak kamień w wodę, gdy jesteś akurat potrzebny. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4przepadać — Przepaść jak kamień w wodę, w wodzie zob. kamień 12 …

    Słownik frazeologiczny

  • 5przepadać za czymś/kimś — Bardzo coś lub kogoś lubić Eng. To like something or someone very much; to admire enormously …

    Słownik Polskiego slangu

  • 6ginąć — ndk Vb, ginąćnę, ginąćniesz, giń, ginąćnął, ginąćnęła, ginąćnęli 1. «tracić życie, umierać, szczególnie śmiercią gwałtowną (zwłaszcza w odniesieniu do ludzi); przestawać istnieć» Ginąć w walce, na wojnie, od kuli. Ginąć w tragicznych wypadkach.… …

    Słownik języka polskiego

  • 7przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści …

    Słownik języka polskiego

  • 8pasja — 1. Lubić coś pasjami «lubić coś namiętnie, przepadać za czymś»: Pasjami lubiłem zatrzymać się czasem na nadmorskim bulwarze, patrzeć w horyzont (...). J. Broszkiewicz, Wielka. 2. pot. Szewska pasja «gwałtowny gniew, złość, wściekłość»:… …

    Słownik frazeologiczny

  • 9gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10pasja — ż I, DCMs. pasjasji; lm D. pasjasji (pasjasyj) 1. «silne, namiętne przejęcie się czymś, zamiłowanie do czegoś; przedmiot czyjejś namiętności» Szlachetna, twórcza pasja. Pasja badawcza, naukowa, bibliofilska, zbieracka, malarska, myśliwska,… …

    Słownik języka polskiego