przenikanie

  • 1przenikanie — ↨ przenikanie się n I rzecz. od przenikać (się) …

    Słownik języka polskiego

  • 2infiltracja — ż I, DCMs. infiltracjacji, blm 1. «powolne przenikanie, przesączanie się jakiejś substancji płynnej lub gazowej przez pory i kanaliki jakiejś substancji stałej, jakiegoś ciała» Infiltracja krwi do tkanek organizmu. 2. «przedostawanie się gdzieś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 3dyfuzja — ż I, D. dyfuzjazji, blm 1. chem. fiz. «samorzutne przenikanie cząsteczek jednej substancji do drugiej przy bezpośrednim zetknięciu, wywołane bezładnym ruchem cieplnym cząsteczek» ∆ socjol. Dyfuzja kulturowa «proces mieszania się różnych kultur,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4dyfuzjonizm — m IV, D. u, Ms. dyfuzjonizmzmie, blm «kierunek w etnografii i etnologii uznający zapożyczenie i przenikanie wytworów kulturowych z jednej grupy do drugiej za główny czynnik postępu kultury» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5hermetycznie — «szczelnie, ściśle, uniemożliwiając przenikanie gazów» Hermetycznie zamknięte naczynie, pomieszczenie, wnętrze samolotu …

    Słownik języka polskiego

  • 6impregnacja — ż I, DCMs. impregnacjacji, blm 1. «nasycenie materiału (drewna, tkaniny itp.) odpowiednimi substancjami w celu konserwacji lub nadania określonych właściwości (np. odporności na wilgoć lub ogień, sztywności, połysku, niekurczliwości)» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 7luksfer — m IV, D. a, Ms. luksfererze; lm M. y zwykle w lm «płytki szklane służące do wykonywania ścian wewnętrznych lub stropów w klatkach schodowych, pomieszczeniach podziemnych itp., umożliwiające przenikanie światła» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 8napawać — I ndk I, napawaćam, napawaćasz, napawaćają, napawaćaj, napawaćał, napawaćany 1. książk. «powodować doznawanie przez kogoś jakichś uczuć, wywoływać w kimś pewne uczucia, przejmować kogoś czymś» Myśl o dziecku napawała ją dumą, radością, szczęściem …

    Słownik języka polskiego

  • 9napuścić — dk VIa, napuścićpuszczę, napuścićpuścisz, napuścićpuść, napuścićpuścił, napuścićpuszczony napuszczać ndk I, napuścićam, napuścićasz, napuścićają, napuścićaj, napuścićał, napuścićany 1. «umożliwić czemuś przedostanie się, przenikanie do czegoś;… …

    Słownik języka polskiego

  • 10nieprzepuszczalny — «uniemożliwiający przenikanie, przedostawanie się czegoś, zwłaszcza cieczy» Nieprzepuszczalna tkanina. Nieprzepuszczalne warstwy gruntu …

    Słownik języka polskiego