przekonywania

См. также в других словарях:

• erystyka — ż III, CMs. erystykayce, blm «sztuka prowadzenia sporów, dyskutowania, obalania argumentów przeciwnika i przekonywania o słuszności własnych tez; rozwinęła się zwłaszcza w starożytnej Grecji, uprawiana głównie przez sofistów» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• nieodparty — «nie dający się odeprzeć, zwalczyć, odparować» Nieodparta armia. Nieodparta chęć, ochota. Nieodparty czar, urok. Nieodparta senność. Nieodparta argumentacja. Nieodparta siła przekonywania …   Słownik języka polskiego

• pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… …   Słownik języka polskiego

• nie móc wyjść z podziwu [zachwytu] — {{/stl 13}}{{stl 33}} nie móc się przestać czymś zachwycać, podziwiać czegoś; być oszołomionym z podziwu, z zachwytu dla czegoś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nie mogła wyjść z podziwu dla jego daru przekonywania. Nie mogę wprost wyjść z zachwytu, jakie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zgoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zgodzie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan charakteryzujący się brakiem konfliktów, zatargów, spięć, kłótni; harmonia, jedność, pojednanie, porozumienie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień