przeciwstawiać się czemuś

  • 1przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2szarpać się – szarpnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mocować się z czymś (z kimś) gwałtownie, zwykle w celu wydostania się, wyrwania się skądś; szamotać się, wyrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby szarpią się w sieci. Szarpnął się w …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3opierać się – oprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymywać pozycję pionową, korzystając z jakiejś podpory, podpórki, oparcia; wspierać się na czymś, o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opierać się o blat stołu. Oprzeć się na czyimś… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …

    Słownik języka polskiego

  • 5buntować — ndk IV, buntowaćtuję, buntowaćtujesz, buntowaćtuj, buntowaćował, buntowaćowany «namawiać do buntu; podburzać» Buntował załogę statku przeciwko kapitanowi. Buntował kolegów, żeby nie chodzili na dodatkowe zajęcia. Buntował matkę na brata. buntować …

    Słownik języka polskiego

  • 6przeciwdziałać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeciwdziałaćam, przeciwdziałaća, przeciwdziałaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} zapobiegać czemuś, przeciwstawiać się czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwdziałać chorobie. Przeciwdziałać demoralizacji. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7zaprzeczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaprzeczaćam, zaprzeczaća, zaprzeczaćają, zaprzeczaćany {{/stl 8}}– zaprzeczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaprzeczaćczę, zaprzeczaćczy, zaprzeczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać, że coś nie jest prawdą,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 8bój — m I, D. boju; lm M. boje, D. bojów 1. «starcie zbrojne walczących stron; bitwa, walka» Ciężki., zażarty bój. Krwawy bój. Iść do boju. Stanąć do boju. Wieść bój. Bój toczy się, wre, wszczyna się. ◊ Boje homeryczne a. homeryckie «walki dł …

    Słownik języka polskiego

  • 9wierzgać — ndk I, wierzgaćam, wierzgaćasz, wierzgaćają, wierzgaćaj, wierzgaćał wierzgnąć dk Va, wierzgaćnę, wierzgaćniesz, wierzgaćnij, wierzgaćnął, wierzgaćnęła, wierzgaćnęli, wierzgaćnąwszy «o zwierzęciu: wyrzucać do tyłu obie tylne nogi, kopać tylną nogą …

    Słownik języka polskiego

  • 10odpychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpychaćam, odpychaća, odpychaćają, odpychaćany {{/stl 8}}– odepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpychaćnę, odpychaćnie, odpychaćnij, odpychaćnął, odpychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień