produhovljen
1produhovljen — prodùhovljen prid. DEFINICIJA 1. <prid. trp.>, v. produhoviti 2. <odr. ī> a. koji je prožet duhom b. koji je profinjen, rafiniran, sofisticiran [produhovljen čovjek] ETIMOLOGIJA vidi produhoviti …
2prodùhōvljen — prid. 〈odr. ī〉 1. {{001f}}〈prid. trp.〉, {{c=1}}v. {{ref}}produhoviti{{/ref}} 2. {{001f}}a. {{001f}}koji je prožet duhom b. {{001f}}koji je profinjen [∼ čovjek]; rafiniran, sofisticiran …
3produhòviti — (koga, što, se) svrš. 〈prez. prodùhovīm (se), pril. pr. īvši (se), prid. trp. prodùhovljen〉 ispuniti (se), prožeti (se) duhom …
4prodùhovljeno — pril. na produhovljen način, rafinirano, profinjeno, sofisticirano …
5prodùhovljenōst — ž odlika onoga koji je produhovljen ili svojstvo onoga što je produhovljeno …
6spı̏rituālan — prid. 〈odr. lnī〉 koji je prožet duhovnošću, oduhovljen, produhovljen, nadčulan; nadahnut, svet, vjerski, crkveni ✧ {{001f}}lat …
7sȕblīman — prid. 〈odr. mnī〉 1. {{001f}}koji je produhovljen, odličan; uzvišen 2. {{001f}}koji budi strahopoštovanje; strašan …
8spiritualan — spȉrituālan prid. <odr. lnī> DEFINICIJA koji je prožet duhovnošću, oduhovljen, produhovljen, nadčulan; nadahnut, svet, vjerski, crkveni ETIMOLOGIJA lat. spiritualis ← spiritus: dah, disanje ≃ spirare: disati …
9produhoviti — produhòviti (koga, što, se) svrš. <prez. prodùhovīm, pril. pr. īvši, prid. trp. prodùhovljen> DEFINICIJA ispuniti (se), prožeti (se) duhom ETIMOLOGIJA pro 4 + v. duh …
10produhovljeno — prodùhovljeno pril. DEFINICIJA na produhovljen način, rafinirano, profinjeno, sofisticirano ETIMOLOGIJA vidi produhoviti …
- 1
- 2
