-
1 подвергать сомнению
-
2 спрашивать
-
3 спросить
сов.спроси́ть фами́лию, и́мя — preguntar el apellido, el nombre
спроси́ть о чём-либо — preguntar (por), enterarse (de)
спроси́ть ученика́ — preguntar al alumno
спроси́ть себя́ — preguntarse
спроси́ть разреше́ния — pedir permiso
спроси́ть сове́та — pedir consejo
4) разг. (потребовать, запросить - плату и т.п.) pedir (непр.) vt5) (с + род. п.) (потребовать выполнения и т.п.) exigir vt; pedir cuentasс вас спро́сят за э́то (Ud.) — tendrá que responder por (de) esto
* * *сов.спроси́ть фами́лию, и́мя — preguntar el apellido, el nombre
спроси́ть о чём-либо — preguntar (por), enterarse (de)
спроси́ть ученика́ — preguntar al alumno
спроси́ть себя́ — preguntarse
спроси́ть разреше́ния — pedir permiso
спроси́ть сове́та — pedir consejo
4) разг. (потребовать, запросить - плату и т.п.) pedir (непр.) vt5) (с + род. п.) (потребовать выполнения и т.п.) exigir vt; pedir cuentasс вас спро́сят за э́то (Ud.) — tendrá que responder por (de) esto
* * *v1) gener. (ïî¿åëàáü âèäåáü) preguntar (por), (попросить позволения) pedir permiso, (ïîïðîñèáü) pedir, (потребовать выполнения и т. п.) exigir, buscar (Лат. Ам.), enterarse, informarse (справиться), pedir cuentas2) colloq. (будет потребован отчёт) exigirse, (потребовать, запросить - плату и т. п.) pedir, pedirse cuentas -
4 переспрашивать
переспр||а́шивать, \переспрашиватьоси́тьredemandi.* * *несов.1) тж. без доп. volver a preguntar; pedir que se repita2) разг. (всех, многих) preguntar vt (a todos, a muchos)* * *несов.1) тж. без доп. volver a preguntar; pedir que se repita2) разг. (всех, многих) preguntar vt (a todos, a muchos)* * *v1) gener. pedir que se repita, volver a preguntar2) colloq. (âñåõ, ìñîãèõ) preguntar (a todos, a muchos) -
5 переспросить
переспр||а́шивать, \переспроситьоси́тьredemandi.* * *сов., вин. п.1) тж. без доп. volver a preguntar; pedir que se repita2) разг. (всех, многих) preguntar vt (a todos, a muchos)* * *сов., вин. п.1) тж. без доп. volver a preguntar; pedir que se repita2) разг. (всех, многих) preguntar vt (a todos, a muchos)* * *v1) gener. pedir que se repita, volver a preguntar2) colloq. (âñåõ, ìñîãèõ) preguntar (a todos, a muchos) -
6 расспрашивать
расспр||а́шивать, \расспрашиватьоси́тьpridemandi;\расспрашиватьо́сы demandoj.* * *несов.preguntar vt, interrogar vt, indagar vtрасспра́шивать о чём-либо — preguntar algo
* * *несов.preguntar vt, interrogar vt, indagar vtрасспра́шивать о чём-либо — preguntar algo
* * *vgener. indagar, interrogar, preguntar -
7 допрашивать
допра́шиватьсм. допроси́ть.* * *2) ( настойчиво расспрашивать) preguntar con insistencia* * *2) ( настойчиво расспрашивать) preguntar con insistencia* * *v1) gener. (ñàñáîì÷èâî ðàññïðàøèâàáü) preguntar con insistencia, visitar, examinar, interrogar2) law. articular, cuestionar, indagatoriar, preguntar -
8 расспросить
-
9 вызвать
вы́звать1. elvoki, venigi;2. (бросить вызов) defii, provoki;\вызвать на социалисти́ческое соревнова́ние proponi al socialisma konkuro;3. (возбудить, быть причиной) eksciti, kaŭzi, sekvigi;♦ \вызвать к жи́зни revivigi;\вызваться sin trudi, proponi sian helpon (или komplezon).* * *(1 ед. вы́зову) сов., вин. п.1) llamar vt, hacer venir; invitar vt ( пригласить); llamar vt ( a la pizarra), preguntar vt ( ученика)вы́звать в суд — citar al juzgado
вы́звать врача́ — llamar al médico
вы́звать по телефо́ну — llamar por teléfono, telefonear vt
2) (исполнителя, автора) llamar vt, hacer salir3) ( из какого-либо состояния) sacar vt (de)4) (на состязание и т.п.) llamar vt; desafiar vt, retar vt ( на поединок)вы́звать на соревнова́ние — llamar (desafiar) a una emulación
вы́звать на бой — retar (desafiar) a una lucha (a un combate)
5) (возбудить, породить) despertar (непр.) vt, excitar vt, provocar vt, suscitar vtвы́звать насме́шки — provocar risas
вы́звать бу́рю восто́рга — despertar una tempestad de entusiasmo
вы́звать трево́гу — provocar alarma
вы́звать подозре́ния — despertar (suscitar) sospechas
вы́звать аппети́т — despertar (excitar) el apetito
вы́звать рво́ту — provocar vómitos
вы́звать слёзы — provocar lágrimas (llanto)
вы́звать пожа́р — provocar un incendio
вы́звать в па́мяти ( что-либо) — evocar vt, recordar (непр.) vt
вы́звать интере́с — suscitar interés
э́то вы́звано... — esto da lugar a..., eso es motivado por...
вы́звать жа́лость, расте́рянность — mover a lástima, a perplejidad
вы́звать заде́ржку — ocasionar un retraso
вы́звать диску́ссию — promover discusiones
э́то вы́звано жела́нием — esto obedece al deseo (de)
вы́звать гнев на себя́ — concitar contra sí las iras
вы́звать негодова́ние — encolerizar vt
••вы́звать на открове́нность — hacer hablar con sinceridad, hacer descubrirse
вы́звать к жи́зни — dar la vida, animar vt
* * *(1 ед. вы́зову) сов., вин. п.1) llamar vt, hacer venir; invitar vt ( пригласить); llamar vt ( a la pizarra), preguntar vt ( ученика)вы́звать в суд — citar al juzgado
вы́звать врача́ — llamar al médico
вы́звать по телефо́ну — llamar por teléfono, telefonear vt
2) (исполнителя, автора) llamar vt, hacer salir3) ( из какого-либо состояния) sacar vt (de)4) (на состязание и т.п.) llamar vt; desafiar vt, retar vt ( на поединок)вы́звать на соревнова́ние — llamar (desafiar) a una emulación
вы́звать на бой — retar (desafiar) a una lucha (a un combate)
5) (возбудить, породить) despertar (непр.) vt, excitar vt, provocar vt, suscitar vtвы́звать насме́шки — provocar risas
вы́звать бу́рю восто́рга — despertar una tempestad de entusiasmo
вы́звать трево́гу — provocar alarma
вы́звать подозре́ния — despertar (suscitar) sospechas
вы́звать аппети́т — despertar (excitar) el apetito
вы́звать рво́ту — provocar vómitos
вы́звать слёзы — provocar lágrimas (llanto)
вы́звать пожа́р — provocar un incendio
вы́звать в па́мяти ( что-либо) — evocar vt, recordar (непр.) vt
вы́звать интере́с — suscitar interés
э́то вы́звано... — esto da lugar a..., eso es motivado por...
вы́звать жа́лость, расте́рянность — mover a lástima, a perplejidad
вы́звать заде́ржку — ocasionar un retraso
вы́звать диску́ссию — promover discusiones
э́то вы́звано жела́нием — esto obedece al deseo (de)
вы́звать гнев на себя́ — concitar contra sí las iras
вы́звать негодова́ние — encolerizar vt
••вы́звать на открове́нность — hacer hablar con sinceridad, hacer descubrirse
вы́звать к жи́зни — dar la vida, animar vt
* * *vgener. (возбудить, породить) despertar, (из какого-л. состояния) sacar (de), desafiar, excitar, hacer salir, hacer venir, invitar (пригласить), llamar (a la pizarra), preguntar (ученика), provocar, retar (на поединок), suscitar, llevar aparejado -
10 попытать
попыта́ть\попытать сча́стья esplori fortunon;\попытаться provi.* * *сов., вин. п.1) прост. averiguar vt; preguntar vt ( спросить)попыта́ть сча́стья (сча́стье) — probar fortuna
* * *сов., вин. п.1) прост. averiguar vt; preguntar vt ( спросить)попыта́ть сча́стья (сча́стье) — probar fortuna
* * *v1) colloq. (èñïúáàáü) probar2) simpl. averiguar, preguntar (спросить) -
11 вопрошать
-
12 кудыкать
несов. прост., шутл.preguntar ¿a dónde va?* * *vsimpl. ¿¿¿¿¿¿preguntar a dónde va? -
13 некого
не́кого(не́кому, не́кем, не́ о ком) (+ инфинитив) мне \некого посла́ть mi ne havas iun por sendi;нам \некого вини́ть ni ne povas iun kulpigi.* * *мест. отриц., с неопр.(не́кому, не́кем, не́ о ком) no hay (nadie) a quienне́кого посла́ть, ждать, спроси́ть и т.п. — no hay (nadie) a quien enviar, esperar, preguntar, etc.
не́кого здесь оста́вить — no hay (nadie) a quien dejar aquí
не́кому писа́ть — no hay nadie que pueda escribir, no hay (nadie) a quien escribir, no hay a quien escribir
не́кем замени́ть — no hay nadie para sustituirle
не́ о ком вспо́мнить — no hay nadie a quien recordar, no hay nadie de quien acordarse
* * *мест. отриц., с неопр.(не́кому, не́кем, не́ о ком) no hay (nadie) a quienне́кого посла́ть, ждать, спроси́ть и т.п. — no hay (nadie) a quien enviar, esperar, preguntar, etc.
не́кого здесь оста́вить — no hay (nadie) a quien dejar aquí
не́кому писа́ть — no hay nadie que pueda escribir, no hay (nadie) a quien escribir, no hay a quien escribir
не́кем замени́ть — no hay nadie para sustituirle
не́ о ком вспо́мнить — no hay nadie a quien recordar, no hay nadie de quien acordarse
* * *adjgener. no hay (nadie) a quien -
14 позволительно
нареч.permisiblemente, permisivamenteпозволи́тельно спроси́ть, узна́ть — es posible (se permite) preguntar, saber
* * *нареч.permisiblemente, permisivamenteпозволи́тельно спроси́ть, узна́ть — es posible (se permite) preguntar, saber
* * *advgener. permisiblemente, permisivamente -
15 порасспросить
сов., вин. п., разг.preguntar vt, haber estado preguntando (muchas cosas; a muchos)* * *vcolloq. haber estado preguntando (muchas cosas; a muchos), preguntar -
16 прицениваться
прице́н||иваться, \прицениватьсяи́тьсяразг. prezdemandi, informiĝi pri prezo.* * *несов.* * *vcolloq. preguntar el precio -
17 прицениться
прице́н||иваться, \приценитьсяи́тьсяразг. prezdemandi, informiĝi pri prezo.* * *сов. разг.* * *vcolloq. preguntar el precio -
18 спрос
спросpostul(ad)o, aĉetemo;♦ без \спроса senpermese;\спроси́ть 1. demandi;2. (попросить) peti;3. (потребовать) разг.: с тебя́ за всё \спросят vi respond(ec)os pri ĉio.* * *м.1) demanda fспрос и предложе́ние — demanda y oferta
по́льзоваться больши́м спросом — gozar de gran demanda
на э́тот това́р есть спрос — esta mercancía es solicitada
2) разг. ( налагаемая ответственность) responsabilidad f••попы́тка не пы́тка, а спрос не беда́ посл. — quien no arriesga, no pasa la mar, y para hacerlo hay que intentar
за спрос де́нег не беру́т посл. — es gratis preguntar
* * *м.1) demanda fспрос и предложе́ние — demanda y oferta
по́льзоваться больши́м спросом — gozar de gran demanda
на э́тот това́р есть спрос — esta mercancía es solicitada
2) разг. ( налагаемая ответственность) responsabilidad f••попы́тка не пы́тка, а спрос не беда́ посл. — quien no arriesga, no pasa la mar, y para hacerlo hay que intentar
за спрос де́нег не беру́т посл. — es gratis preguntar
* * *n1) colloq. (налагаемая ответственность) responsabilidad2) law. mercado3) econ. demanda -
19 у
упредлог 1. (около, возле) apud, ĉe;сиде́ть у окна́ sidi apud (или ĉe) la fenestro;у его́ ног ĉe liaj piedoj;2. (у кого-л.) ĉe;она́ живёт у роди́телей ŝi loĝas ĉe la gepatroj;я забы́л у него́ кни́гу mi forgesis la libron ĉe li;у нас в стране́ en nia lando;у меня́ в ко́мнате en mia ĉambro;3. (при переводе род. п.) de;я за́нял у него́ де́нег mi prunteprenis de li la monon;но́жки у сту́ла piedoj de seĝo;4. в конструкциях у меня́..., у вас... и т. д. есть предлог у не перево́дится: у него́ краси́вые глаза́ li havas belajn okulojn;у меня́ есть де́ньги mi havas monon;у неё нет вре́мени ŝi ne havas tempon;у него́ боли́т голова́ lia kapo doloras, li havas kapdoloron;♦ стоя́ть у вла́сти stari (или esti) en la potenco.* * *I предлог + род. п.1) (при обозначении предмета, лица́, рядом с которыми что-либо происходит, находится) junto a, cerca de, aу окна́ — junto a la ventana
у воро́т — (junto) a la puerta
у моего́ до́ма — cerca de mi casa
у мо́ря — cerca del mar, junto al mar
у са́мого бе́рега — en (a) la misma orilla
у его́ ног — (junto) a sus pies
встре́титься у вхо́да в метро́ — encontrarse a la boca del metro
сиде́ть у огня́ — estar a la vera de la lumbre
быть у це́ли — estar cerca de la meta
2) (употр. при обозначении орудия или места деятельности) en, aмыть ру́ки у кра́на — lavarse las manos en el grifo
сиде́ть у руля́ — sentarse al volante (al timón)
рабо́тать у станка́ — trabajar en el torno
3) (употр. при обозначении обладателя, владельца чего-либо) перев. гл. оборотамиу меня́ (у тебя́ и т.д.) — tengo (tienes, etc.)
у меня́ (у тебя́ и т.д.) нет — no tengo (no tienes, etc.)
у меня́ есть кни́га — tengo un libro
у меня́ (у тебя́ и т.д.) боли́т... — me (te, etc.) duele...
у пти́цы сло́мано крыло́ — el pájaro tiene el ala rota
4) (употр. при обозначении предмета, частью которого что-либо является) deно́жки у сту́ла — las patas de la silla
решётка у са́да — la reja del jardín
5) (употр. при обозначении лица́, объекта, в пределах деятельности, обладания которых что-либо происходит или имеется) a, en; en casa deжить у роди́телей — vivir en casa de sus padres
он у себя́ — está en casa (en su habitación, en su despacho, etc.)
у моего́ бра́та слома́лась ру́чка — a mi hermano se le rompió la pluma
6) (употр. при указании на источник чего-либо) aвзять кни́гу у това́рища — tomar el libro a su camarada
II межд.у кого́ мо́жно бы́ло бы спроси́ть? — ¿a quién se podía preguntar?
(выражает укоризну, угрозу, негодование и т.п.)у-у, безобра́зник, доигра́ешься у меня́! — ¡cuidado conmigo, granuja!
у-у, ну и хара́ктер у неё! — ¡caracoles! ¡Que genio tiene la niña!
* * *I предлог + род. п.1) (при обозначении предмета, лица́, рядом с которыми что-либо происходит, находится) junto a, cerca de, aу окна́ — junto a la ventana
у воро́т — (junto) a la puerta
у моего́ до́ма — cerca de mi casa
у мо́ря — cerca del mar, junto al mar
у са́мого бе́рега — en (a) la misma orilla
у его́ ног — (junto) a sus pies
встре́титься у вхо́да в метро́ — encontrarse a la boca del metro
сиде́ть у огня́ — estar a la vera de la lumbre
быть у це́ли — estar cerca de la meta
2) (употр. при обозначении орудия или места деятельности) en, aмыть ру́ки у кра́на — lavarse las manos en el grifo
сиде́ть у руля́ — sentarse al volante (al timón)
рабо́тать у станка́ — trabajar en el torno
3) (употр. при обозначении обладателя, владельца чего-либо) перев. гл. оборотамиу меня́ (у тебя́ и т.д.) — tengo (tienes, etc.)
у меня́ (у тебя́ и т.д.) нет — no tengo (no tienes, etc.)
у меня́ есть кни́га — tengo un libro
у меня́ (у тебя́ и т.д.) боли́т... — me (te, etc.) duele...
у пти́цы сло́мано крыло́ — el pájaro tiene el ala rota
4) (употр. при обозначении предмета, частью которого что-либо является) deно́жки у сту́ла — las patas de la silla
решётка у са́да — la reja del jardín
5) (употр. при обозначении лица́, объекта, в пределах деятельности, обладания которых что-либо происходит или имеется) a, en; en casa deжить у роди́телей — vivir en casa de sus padres
он у себя́ — está en casa (en su habitación, en su despacho, etc.)
у моего́ бра́та слома́лась ру́чка — a mi hermano se le rompió la pluma
6) (употр. при указании на источник чего-либо) aвзять кни́гу у това́рища — tomar el libro a su camarada
II межд.у кого́ мо́жно бы́ло бы спроси́ть? — ¿a quién se podía preguntar?
(выражает укоризну, угрозу, негодование и т.п.)у-у, безобра́зник, доигра́ешься у меня́! — ¡cuidado conmigo, granuja!
у-у, ну и хара́ктер у неё! — ¡caracoles! ¡Que genio tiene la niña!
* * *prepos.gener. (при обозначении предмета, лица, рядом с которыми что-л. происходит, находится) junto a, (употр. при обозначении орудия или места деятельности) en, (употр. при обозначении предмета, частью которого что-л. является) de, (на вопрос где?) a, cerca de, en casa de -
20 упор
упо́рapog(il)o;♦ де́лать \упор на чём-л. emfazi ion;вы́стрелить в \упор tuŝpafi;смотре́ть в \упор fikse rigardi.* * *м.1) apoyo m; punto de apoyo ( точка опоры)2) тех. tope m, estribo m••де́лать упо́р на что́-либо (на чём-либо) — hacer hincapié (en)
вы́стрелить в упо́р — disparar a quemarropa (a bocajarro)
сказа́ть, спроси́ть (пря́мо) в упо́р — decir, preguntar a la cara
смотре́ть в упо́р — mirar fijamente (de hito en hito)
рабо́тать до упо́ра — trabajar mucho (con exceso, en demasía); currar hasta el fin
в упо́р не ви́деть кого́-либо прост. — no poder ver a uno ni pintado
* * *м.1) apoyo m; punto de apoyo ( точка опоры)2) тех. tope m, estribo m••де́лать упо́р на что́-либо (на чём-либо) — hacer hincapié (en)
вы́стрелить в упо́р — disparar a quemarropa (a bocajarro)
сказа́ть, спроси́ть (пря́мо) в упо́р — decir, preguntar a la cara
смотре́ть в упо́р — mirar fijamente (de hito en hito)
рабо́тать до упо́ра — trabajar mucho (con exceso, en demasía); currar hasta el fin
в упо́р не ви́деть кого́-либо прост. — no poder ver a uno ni pintado
* * *n1) gener. apoyo, entibo, estribo, hincapié, punto de apoyo (точка опоры)2) eng. deten, limitador de carrera, reborde de apoyo, retenedor, tope, tope de detención, detenedor, empuje (гребного винта), empujo (гребного винта), guarda3) polygr. tacón
- 1
- 2
См. также в других словарях:
preguntar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: preguntar preguntando preguntado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. pregunto preguntas pregunta… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
preguntar — ‘Hacer preguntas o pedir información a alguien sobre un asunto’. Puede construirse de varias formas: a) La duda que se plantea o el asunto sobre el que se pregunta se expresa mediante un complemento directo, y la persona a la que se dirige la… … Diccionario panhispánico de dudas
preguntar — v. tr. e intr. [Antigo, Popular] Ver perguntar … Dicionário da Língua Portuguesa
preguntar — (Del lat. percontāri). 1. tr. Interrogar o hacer preguntas a alguien para que diga y responda lo que sabe sobre un asunto. U. t. c. prnl.) 2. Exponer en forma de interrogación un asunto, bien para indicar duda o bien para vigorizar la expresión,… … Diccionario de la lengua española
preguntar — (Del lat. percontari, tantear.) ► verbo transitivo 1 Pedir una persona a otra que le resuelva una duda o le diga lo que sabe sobre un asunto: ■ me preguntó cuándo vendrás; te pregunto hacia dónde vas. SINÓNIMO interrogar ANTÓNIMO responder ►… … Enciclopedia Universal
preguntar — {{#}}{{LM P31418}}{{〓}} {{ConjP31418}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynP32177}} {{[}}preguntar{{]}} ‹pre·gun·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Hacer preguntas: • Desde que te fuiste, se pasa el día preguntando por ti.{{○}} {{<}}2{{>}} {{♂}}Referido a una… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
preguntar — Originariamente el verbo latino percontari, de per , mediante, por medio de y contus, palo largo, percha , significaba sondear, buscar en el fondo del mar o de un río . Más tarde, por una clara metáfora, significó también sondear a una… … Diccionario del origen de las palabras
preguntar — transitivo y pronominal interrogar, interpelar, demandar, cuestionar. ≠ responder. Aunque son voces sinónimas, interrogar supone gralte. una serie de preguntas, y preguntar puede consistir en hacer una sola pregunta o varias. El juez interroga a… … Diccionario de sinónimos y antónimos
preguntar — pre|gun|tar Mot Agut Verb transitiu … Diccionari Català-Català
preguntar — (v) (Básico) pedir información a alguien Ejemplos: Si te encuentras con él, pregúntale si viene a la fiesta, por favor. Una señora me preguntó la hora, pero no tenía reloj. Sinónimos: consultar, inquirir … Español Extremo Basic and Intermediate
preguntar — v tr (Se conjuga como amar) Manifestar a alguien aquello que uno quiere saber o conocer y que espera le sea respondido: Los niños se pasan la vida preguntando , Me preguntó a dónde iba … Español en México