pregi
91rilevare — [lat. relĕvare sollevare, rialzare , der. di levare, col pref. re ] (io rilèvo, ecc.). ■ v. tr. 1. [levare, togliere di nuovo] ▶◀ ritogliere. ◀▶ rimettere. 2. [dare rilievo: r. una figura a sbalzo ] ▶◀ rialzare. ◀▶ abbassare. 3. [effettuare un… …
92pregio — pl.m. pregi …
93bekasik — m III, DB. a, N. bekasikkiem; lm M. i «Lymnocryptes minimus, ptak łowny, najmniejszy z grupy bekasów, długości ok. 20 cm, o delikatnym upierzeniu prawie czarnym, w rdzawe pręgi na grzbiecie» …
94kukułka — ż III, CMs. kukułkałce; lm D. kukułkałek 1. «Cuculus canorus, ptak leśno parkowy, o upierzeniu popielatym, spodem białym w czarne pręgi, owadożerny; zamieszkuje półkulę północną, zimując w Afryce; chroniony; samica podrzuca jaja do gniazd ptaków… …
95okapi — ż a. m, ndm zool. «Okapia johnstoni, ssak z rodziny żyraf, o krótkiej, rudobrązowej lub prawie czarnej sierści, wysokich nogach w charakterystyczne białe pręgi, zamieszkuje dżungle w dorzeczu Konga; chroniony» Okapi objęta (objęty) jest ochroną.… …
96podłużny — 1. «ciągnący się wzdłuż» Oś podłużna przedmiotu. Podłużne pasy, pręgi. Podłużne pęknięcie. ∆ techn. Przekrój podłużny «przekrój wykonany wzdłuż płaszczyzn i osi symetrii przedmiotu» 2. «mający kształt wydłużony, często zbliżony do owalu, do… …
97pręgowany — «pokryty pręgami; mający skórę, sierść, upierzenie, powierzchnię w pręgi; pręgowaty, prążkowany, pasiasty» Pręgowany kot, tygrys. Pręgowana zebra. Sierść warchlaka podłużnie pręgowana …
98siec — ndk XI, siekę, sieczesz, siecz, siekł, sieczony 1. «uderzać mocno czymś ostrym (zwłaszcza białą bronią); ciąć na drobne kawałki nożem, tasakiem; rąbać» Siec szablą. 2. «bić, zostawiając na ciele czerwone pręgi, przecinając skórę; chłostać,… …
99tygrys — m IV, DB. a, Ms. tygryssie; lm M. y 1. «Panthera tigris, drapieżny ssak z rodziny kotów, o ubarwieniu od jasnożółtego do rdzawobrunatnego w czarne pręgi, żyjący w pobliżu rzek południowo wschodniej Azji i Archipelagu Malajskiego; dziś coraz… …
100żeglarz — m II, DB. a; lm M. e 1. lm D. y ( ów), B.=D. «osoba uprawiająca sport żeglarski; dawniej: członek załogi statku, marynarz» Żeglarz morski, rzeczny. Śmiały, odważny żeglarz. 2. lm D. y, B.=M. zool. «Iphiolides sinon (Papilio podalirius), duży… …
