predestinare

  • 1predestinare — PREDESTINÁRE, predestinări, s.f. Acţiunea de a predestina şi rezultatul ei; ceea ce i ar fi cuiva dinainte hotărât de divinitate, de soartă; ursită, destin, soartă, predestinaţie. ♦ Doctrină potrivit căreia fiecare om ar avea fixat de mai înainte …

    Dicționar Român

  • 2predestinare — v. tr. [dal lat. praedestĭnare, der. di destinare, col pref. prae pre ] (io predestìno, non com., alla lat., predèstino, ecc.). [decidere della sorte futura di qualcuno, spec. con riferimento a un incarico, a un beneficio e sim., con la prep. a… …

    Enciclopedia Italiana

  • 3predestinare — pre·de·sti·nà·re v.tr. (io predestìno, rar. predèstino) CO destinare in anticipo, molto tempo prima, spec. con riferimento a una volontà superiore o al fato: in passato il primogenito era predestinato al trono; con riferimento a Dio, predisporre… …

    Dizionario italiano

  • 4predestinare — {{hw}}{{predestinare}}{{/hw}}v. tr.  (io predestino  o raro predestino ) 1 Predisporre il corso della vita umana, che è proprio di Dio. 2 (lett.) Destinare in precedenza …

    Enciclopedia di italiano

  • 5predestináre — s. f., pl. predestinäri …

    Romanian orthography

  • 6predestinare — v. tr. designare, prescegliere, predeterminare, preordinare, prestabilire, destinare …

    Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • 7predestinaţie — PREDESTINÁŢIE, predestinaţii, s.f. Predestinare. – Din fr. prédestination. Trimis de oprocopiuc, 08.04.2004. Sursa: DEX 98  PREDESTINÁŢIE s. v. fatalism. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  PREDESTINÁŢIE s. v. destin, fatalitate,… …

    Dicționar Român

  • 8predestinar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: predestinar predestinando predestinado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. predestino predestinas… …

    Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • 9predestinazione — pre·de·sti·na·zió·ne s.f. 1. CO il predestinare, l essere predestinato | destino stabilito in precedenza: era una predestinazione che gli eventi prendessero questa piega 2. TS teol. nella teologia cristiana, il decreto eterno e immutabile con cui …

    Dizionario italiano

  • 10fatare — 1fa·tà·re v.tr. BU 1. lett., dotare di poteri magici, rendere fatato Sinonimi: stregare. 2. fig., incantare, ammaliare Sinonimi: 1affascinare, ammaliare. {{line}} {{/line}} DATA: av. 1367. ETIMO: der. di fata con 1 are. 2fa·tà·re v.tr. OB predire …

    Dizionario italiano