prawić 2)
1prawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, prawićwię, prawićwi, prawićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle: mówić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawić kazania. ZOB. pleść [i syn.] androny {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}prawić {{/stl… …
2prawić — ndk VIa, prawićwię, prawićwisz, praw, prawićwił, prawićwiony przestarz. «mówić, wypowiadać coś, rozprawiać o czymś, zwykle długo, rozwlekle, z namaszczeniem; wygłaszać uroczyście, przemawiać» dziś zwykle we fraz. Prawić (komuś) komplementy,… …
3prawić morały [kazania] — {{/stl 13}}{{stl 33}} wypowiadać, dawać, zwykle nudne i bezużyteczne umoralniające nauki, pouczenia, rady; strofować :{{/stl 33}}{{stl 10}}Starzy umieją tylko prawić morały. Prawić komuś kazania na temat odpowiedzialności. {{/stl 10}} …
4Old Polish language — Old Polish ięzyk Polſki Pronunciation [ˈjɛ̃zɨk ˈpɔlski] Spoken in Central and Eastern Europe Extinct developed into Middle Polish by the 16th century …
5Верхнелужицкий язык — Самоназвание: Hornjoserbšćina Страны: Германия …
6androny — blp, D. andronynów «głupstwa, brednie, banialuki» Prawić, pleść androny. ‹może z wł.› …
7czułostka — ż III, CMs. czułostkatce; lm D. czułostkatek częściej w lm «czułe słówko, czuły zwrot» Prawić komuś czułostki …
8duby — blp, D. dubybów daw., dziś tylko w wyrażeniu: Duby smalone «brednie, głupstwa, androny» Prawić, pleść duby smalone. Dziewczyna duby smalone bredzi, a gmin rozumowi bluźni. (Mickiewicz) ‹ruskie› …
9duser — m IV, D. u, Ms. dusererze; lm M. y zwykle w lm, przestarz. «komplementy, czułe słówka» Prawić dusery. ‹z fr.› …
10grzeczność — ż V, DCMs. grzecznośćści 1. blm «taktowny, delikatny, świadczący o dobrym wychowaniu stosunek do ludzi; uprzejmość; także: posłuszne, spokojne zachowanie się dziecka» Nadskakująca, sztuczna, uprzedzająca, wyszukana, zdawkowa grzeczność.… …
