prędzej

  • 41im — I → on II tylko w wyrażeniu: Im… tym… (zwykle w połączeniu ze stopniem wyższym lub najwyższym przymiotnika) «w jakim stopniu… w takim…; o ile… tym…» Im prędzej zdobędzie dyplom, tym lepiej dla niego. Im więcej ktoś wie, tym bardziej sobie… …

    Słownik języka polskiego

  • 42krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …

    Słownik języka polskiego

  • 43nieprędko — 1. «po upływie dość długiego czasu; nie zaraz, nierychło» Nieprędko nadarzy się druga taka okazja. ∆ Nie prędzej… aż «dopiero wtedy… gdy; nie przed upływem czasu potrzebnego do zrealizowania się czynności, o której mowa w zdaniu zależnym» 2. rzad …

    Słownik języka polskiego

  • 44no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… …

    Słownik języka polskiego

  • 45od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …

    Słownik języka polskiego

  • 46odwalić — dk VIa, odwalićlę, odwalićlisz, odwalićwal, odwalićlił, odwalićlony odwalać ndk I, odwalićam, odwalićasz, odwalićają, odwalićaj, odwalićał, odwalićany 1. «odrzucić coś ciężkiego, odepchnąć, odsunąć na bok» Odwalić gruz, kamienie, śnieg z drogi.… …

    Słownik języka polskiego

  • 47późno — późnoniej 1. «pod koniec jakiegoś czasu (dnia, doby, roku itp.)» Wracać późno w nocy. Późno wstawać z łóżka. Późno kłaść się spać. Latem późno zachodzi słońce. ◊ Robi się późno; jest, było późno, za późno «pozostaje zbyt mało czasu, brakuje… …

    Słownik języka polskiego

  • 48raczej — 1. «właściwie, ściślej mówiąc» Był wysoki, raczej szczupły. 2. «lepiej, słuszniej; prędzej, chętniej» Mówmy raczej o czym innym. Raczej umrze, niż zdradzi tajemnicę …

    Słownik języka polskiego

  • 49słać — I ndk XI, ślę, ślesz, ślij, słał, słany książk. «wyprawiać, kierować kogoś dokądś; przekazywać coś komuś w jakiś sposób; wysyłać, posyłać» Słać swaty do kogoś. Ślij czym prędzej gońca! Urzędy słały pismo za pismem. Napisał, że śle już pieniądze.… …

    Słownik języka polskiego

  • 50spodziewać się — ndk I, spodziewać sięam się, spodziewać sięasz się, spodziewać sięają się, spodziewać sięaj się, spodziewać sięał się, spodziewać sięany 1. «mieć nadzieję, przewidywać, przypuszczać, że coś nastąpi; pragnąć, żeby coś nastąpiło; oczekiwać czegoś,… …

    Słownik języka polskiego