pozwolić sobie na coś

  • 1pozwolić sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć dość pieniędzy na coś; kogoś jest stać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarabia teraz tak dobrze, że może sobie pozwolić na samochód. Mogli sobie pozwolić na trójkę dzieci. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… …

    Słownik języka polskiego

  • 3pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4szarpnąć się — (Pozwolić sobie) Kupić coś, zwłaszcza kosztownego lub ekstrawaganckiego Eng. To allow oneself to buy something expensive or extravagant; to squander …

    Słownik Polskiego slangu

  • 5pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6móc — 1. pot. Jak cię mogę «byle jak, niedbale» 2. posp. Ktoś może komuś naskoczyć, nagwizdać, nadmuchać «ktoś nie jest w stanie komuś zaszkodzić lub zakazać czegoś»: (...) był mocno partyjny, tak że mogli nagwizdać nam socjalistyczni planiści, którzy… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7powściągnąć — dk Va, powściągnąćnę, powściągnąćniesz, powściągnąćnij, powściągnąćnął, powściągnąćnęła, powściągnąćnęli, powściągnąćnięty, powściągnąćnąwszy rzad. powściągać ndk I, powściągnąćam, powściągnąćasz, powściągnąćają, powściągnąćaj, powściągnąćał,… …

    Słownik języka polskiego

  • 8wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 9folga — ż III, CMs. folgaldze, blm 1. przestarz. «ulga, odpoczynek, wytchnienie; pobłażanie» dziś żywe we fraz.: Dać folgę sobie, czemuś «dać upust czemuś, pozwolić sobie na coś» 2. rzad. «luz w osadzaniu czegoś, np. osi łożyska» ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 10powstrzymać — dk I, powstrzymaćam, powstrzymaćasz, powstrzymaćają, powstrzymaćaj, powstrzymaćał, powstrzymaćany powstrzymywać ndk VIIIa, powstrzymaćmuję, powstrzymaćmujesz, powstrzymaćmuj, powstrzymaćywał, powstrzymaćywany «zatrzymać w miejscu, wstrzymać,… …

    Słownik języka polskiego