pozbawiać (pozbawić

  • 1pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez …

    Słownik języka polskiego

  • 2pozbawiać się – pozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać czegoś samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozbawiać się przyjemności, rozrywki. Pozbawić się środków do życia. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3pozbawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pozbawiaćam, pozbawiaća, pozbawiaćają, pozbawiaćany {{/stl 8}}– pozbawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pozbawiaćwię, pozbawiaćwi, pozbawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś przestaje mieć coś;… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4inaktywować — ndk a. dk IV, inaktywowaćywuję, inaktywowaćywujesz, inaktywowaćował, inaktywowaćowany chem. «pozbawiać, pozbawić fermenty, surowice, antybiotyki itp. substancje ich aktywności, określonych właściwości czynnych (np. bakteriobójczych); hamować,… …

    Słownik języka polskiego

  • 5areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 6aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… …

    Słownik języka polskiego