powszechnie znany

  • 1powszechnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., powszechnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób ogólny, powszechny; przez ogół, przez wszystkich; ogólnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powszechnie poważany, szanowany. Ktoś jest powszechnie znany. Powszechnie wiadomo o czymś.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2powszechnie — powszechnieej «przez wszystkich, przez ogół; ogólnie, pospolicie» Powszechnie wiadomo. Powszechnie akceptowany, chwalony. Powszechnie stosowany, używany. Był powszechnie lubiany, znany. Prawo, przepisy powszechnie obowiązujące …

    Słownik języka polskiego

  • 3popularny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, popularnyni, popularnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępny, zrozumiały, nietrudny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Literatura popularna. Muzyka popularna. Cykl popularnych… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4popularny — popularnyni, popularnyniejszy 1. «przedstawiony w sposób zrozumiały dla wszystkich; przystępny, łatwy, prosty» Broszurki, odczyty popularne. Koncert muzyki popularnej. Popularne streszczenie trudnego dzieła. Teatr popularny. 2. «powszechnie znany …

    Słownik języka polskiego

  • 5stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 6jawny — jawnyni, jawnyniejszy «dokonywany albo odbywający się w sposób dla wszystkich widoczny, powszechnie znany, wiadomy; nie maskujący się, nie ukrywany, publiczny; wyraźny, oczywisty» Jawna sprzeczność; jawne przeciwieństwo. Jawna niechęć, wzgarda.… …

    Słownik języka polskiego

  • 7mól — m I, DB. mola; lm M. mole, D. moli (molów) «Tineola, motyl nocny z rodziny o tej samej nazwie, którego gąsienice żywią się pokarmem roślinnym lub substancjami pochodzenia zwierzęcego, występuje prawie na całym świecie; powszechnie znany jest mól… …

    Słownik języka polskiego

  • 8muchomór — m IV, DB. muchomórmora, Ms. muchomórmorze; lm M. muchomórmory «Amanita, grzyb kapeluszowy z rodziny bedłkowatych, występujący w wielu gatunkach; większość gatunków zawiera trujące alkaloidy; w Polsce najbardziej niebezpieczny jest muchomór… …

    Słownik języka polskiego

  • 9oklepanka — ż III, CMs. oklepankance; lm D. oklepankanek 1. pot. «powszechnie znany, oklepany fakt, argument itp.; frazes, banał, slogan» Mówić, powtarzać oklepanki. 2. pot. «banalny wiersz o niewyszukanych rymach; rymowanka» Wiersz ten to banalna oklepanka …

    Słownik języka polskiego

  • 10oklepany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oklepać (p.) oklepany w użyciu przym., pot. «powszechnie znany; pospolity, banalny» Oklepany dowcip, temat, zwrot. Oklepana melodia. Oklepane morały, treści, słowa …

    Słownik języka polskiego