powstrzymać

  • 21położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …

    Słownik języka polskiego

  • 22pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… …

    Słownik języka polskiego

  • 23przegłodzić — dk VIa, przegłodzićdzę, przegłodzićdzisz, przegłodzićgłodź, przegłodzićdził, przegłodzićdzony rzad. przegładzać ndk I, przegłodzićam, przegłodzićasz, przegłodzićają, przegłodzićaj, przegłodzićał, przegłodzićany «nie dać komuś jeść przez pewien… …

    Słownik języka polskiego

  • 24przystopować — dk IV, przystopowaćpuję, przystopowaćpujesz, przystopowaćpuj, przystopowaćował, przystopowaćowany przystopowywać ndk VIIIa, przystopowaćowuję, przystopowaćowujesz, przystopowaćowuj, przystopowaćywał, przystopowaćywany, pot. «powstrzymać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 25rozbiegany — 1. «chodzący szybkimi krokami; śpieszący się; zapędzony» Rozbiegani ludzie. 2. «szybko biegnący, pędzący, toczący się z dużą szybkością; o koniach: ponoszący» Rozbiegana dzieciarnia. Powstrzymać rozbiegane konie. ◊ (do zn. 1 i 2) Rozbiegane oczy… …

    Słownik języka polskiego

  • 26szloch — m III, D. u; lm M. y «gwałtowny płacz połączony z wydawaniem krótkich, urywanych dźwięków spowodowanych przyśpieszonym, nieregularnym oddechem; łkanie, szlochanie» Rozpaczliwy, zdławiony szloch. Powstrzymać, stłumić szloch. Zanieść się, wybuchnąć …

    Słownik języka polskiego

  • 27śmiech — m III, D. u; lm M. y 1. «wyrażanie wesołości objawiające się ruchami mięśni twarzy i wydawaniem swoistego głosu; śmianie się» Donośny, radosny, serdeczny śmiech, Naturalny, zaraźliwy, wymuszony śmiech. Obraźliwy, nieszczery śmiech. Śmiech dziecka …

    Słownik języka polskiego

  • 28ugryźć — dk XI, ugryzę, ugryziesz, ugryź, ugryzł, ugryźli, ugryziony 1. «odciąć, oddzielić kawałek czegoś zębami» Ugryźć kawałek chleba, kawałek jabłka, jabłko. ◊ Nie móc czegoś (np. zagadki, zadania matematycznego) ugryźć «nie móc czegoś zrozumieć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 29utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… …

    Słownik języka polskiego

  • 30wezbrać — dk IX, wzbierze, wezbraćbrał, wezbraćbrany wzbierać ndk I, wezbraćra, wezbraćają, wezbraćał, wezbraćany 1. «o wodzie, rzece, fali itp.: podnieść się powyżej normalnego poziomu; przybrać» Potok wezbrał. Wody zaczęły wzbierać. Wezbrana rzeka. przen …

    Słownik języka polskiego