powinna

  • 31mezzotinta — [wym. medzotinta] ż IV, CMs. mezzotintancie 1. blm szt. druk. «technika graficzna wklęsła, operująca płaszczyznami, a nie kreską, polegająca na posiekaniu powierzchni płyty miedzianej lub cynkowej zębatym, stalowym narzędziem i polerowaniu tych… …

    Słownik języka polskiego

  • 32nawias — m IV, D. u, Ms. nawiassie; lm M. y 1. «znak pisarski, zwykle w kształcie pary łuków (także: każdy z tych łuków), oddzielający wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi» Otworzyć, zamknąć nawias. Ująć, wziąć coś w nawias. Napisać …

    Słownik języka polskiego

  • 33neorealizm — m IV, D. u, Ms. neorealizmzmie, blm 1. filoz. «współczesny kierunek filozoficzny rozwijający się w początkach XX wieku w Anglii i Stanach Zjednoczonych, głoszący, że filozofia powinna się ograniczać do szczegółowych analiz, a nie ubiegać o… …

    Słownik języka polskiego

  • 34niedziela — ż I, D. niedzielali; lm D. niedzieladziel «ostatni dzień tygodnia, wolny od pracy» Co niedziela wybierał się na ryby. W każdą niedzielę zapraszano ich na obiad. Spędzić przyjemnie niedzielę. □ Sobota spod niedzieli wygląda «część ubioru, która… …

    Słownik języka polskiego

  • 35odleżeć — dk VIIb, odleżećżę, odleżećżysz, odleżećleż, odleżećżał, odleżećżeli, odleżećżany rzad. odlegiwać ndk VIIIb, odleżećguję, odleżećgujesz, odleżećguj, odleżećiwał, odleżećiwany 1. «poleżeć odpowiednio długo w celu pozbycia się jakiejś dolegliwości …

    Słownik języka polskiego

  • 36sobota — ż IV, CMs. sobotaocie; lm D. sobotabót «szósty dzień tygodnia, poprzedzający niedzielę» W sobotę była wypłata. Sprzątać w domu co sobota. ∆ Wielka Sobota «sobota Wielkiego Tygodnia, ostatnia przed Wielkanocą» ∆ Wolna sobota «sobota jako dzień… …

    Słownik języka polskiego

  • 37tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 38termin — m IV, D. u, Ms. terminnie; lm M. y 1. «czas, w którym jakaś czynność powinna być wykonana, czas wyznaczony na wykonanie jakiejś czynności, na dopełnienie jakichś warunków» Krótki, roczny, umówiony termin. Termin gwarancyjny, sądowy, ustawowy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 39wszelako — książk. «spójnik uwydatniający kontrast, treść przeciwną do tej, która powinna wyniknąć z poprzedniego zdania; jednak, pomimo to, a przecież, wszakże» Był oszczędny, wszelako nie skąpy …

    Słownik języka polskiego

  • 40zaległość — ż V, DCMs. zaległośćści; lm MD. zaległośćści «to, czego ktoś nie zapłacił, nie wykonał w terminie; pieniądze, które powinny być już zapłacone, praca, która powinna być już wykonana» Zaległość podatkowa. Zaległość w dostawach, w pracy, w nauce.… …

    Słownik języka polskiego