powieki mu ciążyły
1ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… …
2ciążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ciążyćżę, ciążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być odczuwanym jako męczący ciężar; przygniatać, męczyć kogoś swoim ciężarem; zamykać się, opadać pod własnym ciężarem : {{/stl …
