powiódł

  • 1powieść — kogoś do ołtarza «wziąć z kimś ślub»: Po wielu staraniach powiódł swoją wybrankę do ołtarza. TV roz 1996. Powieść okiem (oczami), wzrokiem, spojrzeniem (po czymś, po kimś) zob. oko 61 …

    Słownik frazeologiczny

  • 2udały — udałyali rzad. «taki, który się udał, powiódł; dobry, właściwy» Napisał kilka udałych opowiadań …

    Słownik języka polskiego

  • 3udany — udanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. udać (p.) udany w użyciu przym. «taki, który się udał, powiódł; dobry, należyty, właściwy» Udane spotkanie. Udany wieczór. Udany projekt. Udane dzieci …

    Słownik języka polskiego

  • 4udatny — udatnyni, udatnyniejszy książk. «taki, który się udał, powiódł; dobrze zrobiony, udany» Udatne widowisko. Udatny wierszyk …

    Słownik języka polskiego

  • 5udany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, udanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który się udał, powiódł, nie zawiódł : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udana zabawa. Udany urlop. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień