potwierdzić się

  • 11poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… …

    Słownik języka polskiego

  • 12zaliczyć — dk VIb, zaliczyćczę, zaliczyćczysz, zaliczyćlicz, zaliczyćczył, zaliczyćczony zaliczać ndk I, zaliczyćam, zaliczyćasz, zaliczyćają, zaliczyćaj, zaliczyćał, zaliczyćany 1. «stwierdzić, że ktoś, coś należy do jakiejś grupy, jakiegoś środowiska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 13dać rękę — {{/stl 13}}{{stl 7}} uścisnąć czyjąś dłoń; przywitać się, pożegnać się, pogodzić się, potwierdzić transakcję itp. tym gestem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daj rękę! Zapomnijmy o wszystkim. Będzie (dana) ręka? No to wóz jest już pański. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 14domysł — m IV, D. u, Ms. domysłyśle; lm M. y «domyślenie się, przypuszczenie, domniemanie» Trafne, bliskie prawdy domysły. Fałszywe, mylne, śmieszne domysły. Potwierdzić czyjeś domysły. Snuć różne domysły na jakiś temat. Coś pozostaje w sferze domysłów. ◊ …

    Słownik języka polskiego

  • 15dziejowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z dziejami, historią, losem jakiejś zbiorowości; historyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawda dziejowa. Wypadki dziejowe. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 16przyświadczyć — dk VIb, przyświadczyćczę, przyświadczyćczysz, przyświadczyćświadcz, przyświadczyćczył, przyświadczyćczony przyświadczać ndk I, przyświadczyćam, przyświadczyćasz, przyświadczyćają, przyświadczyćaj, przyświadczyćał, przyświadczyćany «potwierdzić… …

    Słownik języka polskiego

  • 17zaświadczyć — dk VIb, zaświadczyćczę, zaświadczyćczysz, zaświadczyćświadcz, zaświadczyćczył, zaświadczyćczony zaświadczać ndk I, zaświadczyćam, zaświadczyćasz, zaświadczyćają, zaświadczyćaj, zaświadczyćał, zaświadczyćany «wypowiedzieć się w charakterze… …

    Słownik języka polskiego

  • 18cudowność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. cudownośćści; lm M. cudownośćści, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} coś wywołującego zachwyt, odznaczającego się niezwykłym pięknem; coś wspaniałego, nadzwyczajnego, zadziwiającego; wspaniałość, osobliwość :… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 19niesprawdzalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niepoddający się weryfikacji, taki, którego słuszności, prawdziwości nie można potwierdzić w sposób empiryczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niesprawdzalna teoria. Niesprawdzalne wyniki, wiadomości.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień