potrzeba mi

  • 51załatwiać — (swoją, naturalną) potrzebę zob. potrzeba 1. Załatwić kogoś na cacy, na szaro zob. zrobić 14. Załatwić z kimś rachunki zob. rachunek 3 …

    Słownik frazeologiczny

  • 52dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… …

    Słownik języka polskiego

  • 53dospać — dk, dośpię, dośpisz, dośpij, dospaćspał, dospaćany dosypiać ndk I, dospaćam, dospaćasz, dospaćają, dospaćaj, dospaćał, dospaćany 1. «śpiąc dotrwać do pewnego czasu» Dospać do rana, do południa. 2. «wyspać się, przespać dostatecznie długo, tyle,… …

    Słownik języka polskiego

  • 54ęsi — «okrzyk dziecka zawiadamiający o potrzebie naturalnej; potrzeba naturalna (u dziecka)» …

    Słownik języka polskiego

  • 55jakiś — jacyś, odm. jak przym. 1. «zaimek nieokreślony zastępujący przymiotniki bez ich bliższego precyzowania; niejaki, pewien» Zagrać jakiś utwór. Pocieszyć jakieś dziecko. Po jakimś czasie. Jacyś ludzie. Spotkać jakichś dawnych znajomych. Jakaś tam… …

    Słownik języka polskiego

  • 56jeszcze — 1. «partykuła uwydatniająca, że coś trwa (powtarza się) już od pewnego czasu albo trwa dłużej niż należało się spodziewać» Mimo długotrwałej suszy było jeszcze dużo świeżych kwiatów. Skończył właśnie siedemdziesiąt lat, a pracował jeszcze za… …

    Słownik języka polskiego

  • 57kompensacja — ż I, DCMs. kompensacjacji, blm 1. → kompensata w zn. 2 2. biol. «przejęcie funkcji jakiegoś narządu w razie jego schorzenia lub utraty przez nie uszkodzoną część tego narządu albo przez drugi narząd» 3. fiz. techn. «równoważenie określonego… …

    Słownik języka polskiego

  • 58matka — ż III, CMs. matkatce; lm D. matkatek 1. «kobieta mająca własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Karmiąca, młoda matka. Rodzona matka. Poczuć się, zostać matką. ∆ Matka chrzestna a) «kobieta przedstawiająca do… …

    Słownik języka polskiego

  • 59mus — I m IV, D. u, Ms. mussie, blm «czynnik zmuszający do działania, konieczność działania, przymus, potrzeba» Robił to bez musu. ◊ Z musu, rzad. przez mus «wbrew woli, pod przymusem, z konieczności; niedobrowolnie» ‹niem.› II m IV, D. u, Ms. mussie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 60naglący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. naglić (p.) naglący w użyciu przym. «nie cierpiący zwłoki; pilny» Nagląca potrzeba, sprawa …

    Słownik języka polskiego