potępić kogoś za coś
1potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… …
2potępiać – potępić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}w czambuł {{/stl 13}}{{stl 7}} potępić kategorycznie; wszystko lub wszystkich bez wyjątku; w całości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potępiano w czambuł wszelkie przejawy indywidualizmu. {{/stl 10}} …
3napiętnować — dk IV, napiętnowaćnuję, napiętnowaćnujesz, napiętnowaćnuj, napiętnowaćował, napiętnowaćowany 1. «uznać coś za zło, za hańbę, ostro potępić kogoś lub coś (zwykle wobec opinii ogółu, środowiska)» Napiętnować kogoś publicznie. Napiętnować czyjeś… …
4rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …
5rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… …
6postawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stawiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysoko postawiony {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}postawić {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na nogi {{/stl 13}}{{stl 7}}… …
7przekląć — dk Xc, przekląćklnę, przekląćklniesz, przekląćklnij, przekląćklął, przekląćklęła, przekląćklęli, przekląćklęty, przekląćkląwszy przeklinać ndk I, przekląćam, przekląćasz, przekląćają, przekląćaj, przekląćał, przekląćany 1. «rzucić klątwę na kogoś …
8czambuł — czambuł* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. potępiać – potępić {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w czambuł {{/stl 7}} …
