potęgi

  • 31przykład — m IV, D. u, Ms. przykładadzie; lm M. y 1. «wzór do naśladowania; człowiek, fakt, postępek godne naśladowania» Przykład rodziców. Być dla kogoś przykładem. Stawiać siebie, kogoś za przykład. Iść, robić coś za czyimś przykładem. Przykład idzie z… …

    Słownik języka polskiego

  • 32rozrost — m IV, D. u, Ms. rozrostoście, blm 1. «rozrastanie się, rozrośnięcie się, rośnięcie, rozkrzewianie się» Bujny rozrost korony drzewa. Rośliny znajdujące się w okresie największego rozrostu. ∆ med. Rozrost tkanki, narządu «powiększenie się objętości …

    Słownik języka polskiego

  • 33stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …

    Słownik języka polskiego

  • 34szczyt — m IV, D. u, Ms. szczycie; lm M. y 1. «najwyżej wzniesiona część góry, najwyższy punkt jakiegoś obiektu; wierzchołek, czubek» Skalny, nagi, spiczasty szczyt. Szczyt góry a. szczyt górski. Szczyt wulkanu. Szczyt masztu, słupa. Szczyt schodów. Wejść …

    Słownik języka polskiego

  • 35wykładnik — m III, D. a, N. wykładnikkiem; lm M. i «to, co wyraża czyjeś poglądy, czyjąś postawę, świadczy o czymś» Praca jest wykładnikiem wartości człowieka. ∆ mat. Wykładnik potęgi «liczba wskazująca, ile razy należy daną liczbę potęgowaną pomnożyć przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 36pritegníti — in pritégniti em dov. (ȋ ẹ) 1. s sunkovitim gibom spraviti a) bližje k sebi: pritegnil je stol in sedel; pritegnila je otroka in ga objela / legel je na tla in pritegnil noge k sebi skrčil b) v večjo bližino česa: pritegniti ladjo k obali;… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 37pritegováti — újem nedov. (á ȗ) 1. s sunkovitimi gibi spravljati a) bližje k sebi: pritegovali so stole in sedali nanje b) v večjo bližino česa: pritegovati ladjo k obali / pritegoval jih je magnetizem 2. s potegom, potegi delati a) da je kaj bolj napeto:… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 38ruváti — rújem tudi rúvati am nedov., ruvál tudi rúval (á ú; ū) 1. s silo spravljati iz česa, navadno iz zemlje: vihar je ruval drevesa; buldožer ruje skale / ruvati kamenčke iz zidu; pren., ekspr. ruvati tuje besede iz jezika; ruval si je njeno podobo iz …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 39vóhati — am nedov. (ọ̑) 1. z vohom zaznavati: vohati vonj po zažganem / vohati svež kruh; vohati pline // biti sposoben zaznavati vonj: šakal voha mrhovino na velike razdalje / nepreh. kljub nahodu še dobro voha 2. s potegi zraka v nos in premikanjem… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 40vohljáti — ám nedov. (á ȃ) 1. s krajšimi potegi zraka v nos in premikanjem nosnic, glave prizadevati si zaznati določen vonj: dolgo časa je vohljal, pa ni nič zavohal; pes je začel vohljati okoli nahrbtnika; maček vohlja po kuhinji / vohljal je prijeten… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika