potęgi

  • 21gliniany — książk. Kolos na glinianych nogach «o czymś lub o kimś wielkim, stwarzającym pozory potęgi, a w rzeczywistości słabym, bliskim upadku, rozpadu»: Kolos na glinianych nogach – rosyjski carat w całej pełni obnażył w wojnie krymskiej swą wojskowo… …

    Słownik frazeologiczny

  • 22proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… …

    Słownik frazeologiczny

  • 23wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …

    Słownik frazeologiczny

  • 24wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… …

    Słownik frazeologiczny

  • 25antylogarytm — m IV, D. u, Ms. antylogarytmmie; lm M. y mat. «liczba będąca wynikiem podniesienia podstawy logarytmu do potęgi, której wykładnikiem jest dany logarytm (np. N=ax, gdy x=loga N)» …

    Słownik języka polskiego

  • 26dwumian — m IV, D. u, Ms. dwumiannie; lm M. y mat. «suma algebraiczna dwóch jednomianów» ∆ Dwumian Newtona «wzór na rozwinięcie dowolnej potęgi wyrażenia algebraicznego o dwu składnikach» …

    Słownik języka polskiego

  • 27kolos — m IV, Ms. kolossie; lm M. y 1. DB. a «olbrzymi, nadnaturalnej wielkości posąg» Pałac ozdobiony marmurowymi kolosami. 2. D. a ( u), B.=D. a. M. «przenośnie o kimś lub o czymś bardzo wielkim, olbrzymim» Zbudowano gmach stupiętrowego kolosa. Trudno… …

    Słownik języka polskiego

  • 28logarytm — m IV, D. u, Ms. logarytmmie; lm M. y mat. «wykładnik potęgi, do której należy podnieść liczbę stałą (podstawę, zasadę logarytmu), aby otrzymać liczbę daną (logarytmowaną)» ∆ Logarytm dziesiętny «logarytm przy podstawie 10» ∆ Logarytm naturalny… …

    Słownik języka polskiego

  • 29nieliniowy — nieliniowywi 1. «nie leżący na jednej linii, nie tworzący linii» Nieliniowe rozmieszczenie budynków. ∆ mat. Równanie nieliniowe «równanie algebraiczne, do którego wchodzą wyższe potęgi zmiennych» 2. «nie związany z linią frontu, nie walczący na… …

    Słownik języka polskiego

  • 30pierwiastek — m III, D. pierwiastektka, N. pierwiastektkiem; lm M. pierwiastektki 1. «istotna część składowa jakiejś całości; czynnik, element, składnik» Pierwiastek liryczny, dramatyczny w powieści. Pierwiastek piękna, dobra. 2. chem. «substancja zawierająca… …

    Słownik języka polskiego