posuwać

  • 71ruszać — ndk I, ruszaćam, ruszaćasz, ruszaćają, ruszaćaj, ruszaćał, ruszaćany ruszyć dk VIb, ruszaćszę, ruszaćszysz, rusz, ruszaćszył, ruszaćszony 1. «zaczynać się posuwać w jakimś kierunku; zaczynać iść, jechać dokądś; wyruszać» Konie ruszyły kłusem.… …

    Słownik języka polskiego

  • 72rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 73siedmiomilowy — «obejmujący siedem mil, długi na siedem mil» ∆ Siedmiomilowe buty «w bajkach: cudowne buty pozwalające posuwać się olbrzymimi krokami» …

    Słownik języka polskiego

  • 74skakać — ndk IX, skaczę, skaczesz, skacz, skakaćał skoczyć dk VIb, skakaćczę, skakaćczysz, skocz, skakaćczył 1. «odrywać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami; wykonywać skok albo skoki; posuwać się naprzód, wykonując skok lub skoki» Dziewczynka… …

    Słownik języka polskiego

  • 75snuć — ndk Xa, snuję, snujesz, snuj, snuł, snuty 1. «skręcać nitkę z przędziwa za pomocą wrzeciona lub kołowrotka; prząść» Snuć przędzę. ◊ Snuć bajkę, gawędę, opowieść, opowiadanie «opowiadać coś» ◊ Snuć plany, projekty, domysły, marzenia itp. «tworzyć …

    Słownik języka polskiego

  • 76spłynąć — dk Vb, spłynąćnę, spłynąćniesz, spłyń, spłynąćnął, spłynąćnęła, spłynąćnęli, spłynąćnąwszy spływać ndk I, spłynąćam, spłynąćasz, spłynąćają, spłynąćaj, spłynąćał 1. «o cieczy: płynąc opuścić się na dół; ściec» Woda spływa kanałem. Potok spływa z… …

    Słownik języka polskiego

  • 77sunąć — ndk Vb, sunąćnę, sunąćniesz, suń, sunąćnął, sunąćnęła, sunąćnęli, sunąćnięty 1. «iść, jechać, płynąć równo, lekko, płynnie, posuwiście, bez wstrząsów i zatrzymywania się; czasem: toczyć się» Pary sunęły w tańcu. Samochód sunął cicho. Sanki suną… …

    Słownik języka polskiego

  • 78szybować — ndk IV, szybowaćbuję, szybowaćbujesz, szybowaćbuj, szybowaćował 1. «unosić się w powietrzu, lecieć; rzadziej: jechać, płynąć, posuwać się» Jaskółki, obłoki szybują po niebie. Latawce szybowały nad łąką. Żaglówki szybowały po jeziorze. Narciarze… …

    Słownik języka polskiego

  • 79szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… …

    Słownik języka polskiego

  • 80ślimaczyć się — ndk VIb, ślimaczyć sięczę się, ślimaczyć sięczysz się, ślimaczyć sięmacz się, ślimaczyć sięczył się 1. «wydzielać lepką ciecz; o ranach: nie chcieć się goić; ropieć» Rana ślimaczyła się długo. 2. «okazywać ślamazarność, płaczliwość; popłakiwać,… …

    Słownik języka polskiego