posuwać

  • 31szurać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szuraćam, szuraća, szuraćają {{/stl 8}}– szurnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szuraćnę, szuraćnie, szuraćnij, szuraćnął, szuraćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posuwać,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 32noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …

    Słownik frazeologiczny

  • 33rak — 1. Cofać się, wycofać się rakiem (z czegoś) «odstępować, odstąpić od jakichś zamierzeń, planów, rezygnować, zrezygnować z nich; tchórzyć, stchórzyć»: Tymczasem rząd rakiem wycofał się z oferty korzystnych dla Rosji redukcji broni atomowych w… …

    Słownik frazeologiczny

  • 34brnąć — ndk Va, brnę, brniesz, brnij, brnął, brnęła, brnęli «iść zapadając się, posuwać się z trudem, najczęściej po terenie błotnistym, grząskim, piaszczystym; posuwając się z trudem wchodzić w coś coraz głębiej» Brnąć przez błoto, przez piach. Brnąć w… …

    Słownik języka polskiego

  • 35but — m IV, D. buta, Ms. bucie; lm M. y 1. «wierzchnie okrycie stopy lub stopy i kostki, czasem również łydki, przeważnie skórzane, gumowe lub płócienne, z mocną częścią spodnią (podeszwą), chroniącą stopę od obrażeń przy chodzeniu, oraz niekiedy z… …

    Słownik języka polskiego

  • 36cofać — ndk I, cofaćam, cofaćasz, cofaćają, cofaćaj, cofaćał, cofaćany cofnąć dk Va, cofaćnę, cofaćniesz, cofaćnij, cofaćnął, cofaćnęła, cofaćnęli, cofaćnięty, cofaćnąwszy 1. «powodować ruch kogoś, czegoś ku tyłowi; posuwać, pociągać wstecz; zawracać»… …

    Słownik języka polskiego

  • 37czołgać się — ndk I, czołgać sięam się, czołgać sięasz się, czołgać sięają się, czołgać sięaj się, czołgać sięał się «posuwać się naprzód w pozycji leżącej, na brzuchu, na czworakach itp.; pełzać» Czołgać się na kolanach, na łokciach. przen. a) «o mgle, dymie… …

    Słownik języka polskiego

  • 38dryblować — ndk IV, dryblowaćluję, dryblowaćlujesz, dryblowaćluj, dryblowaćował, dryblowaćowany sport. «w piłce nożnej i hokeju: posuwać piłkę przed sobą lekkimi kopnięciami lub ruchami kija hokejowego zmieniając niespodziewanie jej kierunek» ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 39etap — m IV, D. u, Ms. etappie; lm M. y 1. «część przebywanej drogi, trasy, odległość między dwoma postojami» Ostatni etap wyprawy. Trzy etapy wyścigu. Odbywać podróż etapami. 2. «pewien odcinek czasu w rozwoju jakiegoś ruchu, procesu; okres rozwoju,… …

    Słownik języka polskiego

  • 40gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… …

    Słownik języka polskiego