postiş
1postiş — POSTÍŞ, Ă, postişi, e, adj., s.f. (livr.) 1. adj. (Despre păr, gene, dinţi etc.) Fals, artificial. 2. s.f. Păr fals, meşă. – Din fr. postiche. Trimis de oprocopiuc, 15.07.2006. Sursa: DEX 98 POSTÍŞ adj …
2POSTIS — Graece Παραςτὰς, a positu nomen habet, Hunc in ostio Templi, dedicaturum, dum verba praeibat, manu tenuisse, illique eam sic imposuisse ut tum certo indicaret aedem sic usibus sacris addicendam, tum in eosdem, ex auctoritate publica, dedicaret,… …
3Postis — nm poterne; barrière anc. fr. Var.: postiz, postic, postil …
4postís — pos|tís Mot Agut Nom masculí …
5postiş — is., Fr. postiche Kadınların genellikle başlarının arkasına taktıkları ek saç …
6poteau — [ pɔto ] n. m. • 1538; postel XIIe XIIIe; a. fr. post, lat. postis « jambage, poteau » I ♦ 1 ♦ Pièce de charpente dressée verticalement pour servir de support. ⇒ pilier. Poteau de bois, de béton, de pierre, de métal. Poteau cornier. « Les halles …
7Houlbec-près-le-Gros-Theil — Pour les articles homonymes, voir Houlbec et Gros. 49° 15′ 22″ N 0° 49′ 55″ E …
8nopostis — ×nõpostis (sl.) sf., sm. (1) 1. užsipuolimas, kaltinimas: Apgintie nog noposčių piktų žmonių Tat. Viena ant antros nopostį metė I. 2. nelaimė, bėda: Ištiko žmogų nopostis Brt. Ans man tus savo ratus tik nõpostie ankorė: vos tik išvažiavau – ta… …
9poste — (Del lat. postis, montante de una puerta.) ► sustantivo masculino 1 Madero, piedra o columna que se coloca en posición vertical para servir de apoyo, soporte o señal: ■ el huracán derribó los postes de la luz. 2 DEPORTES Cada uno de los palos… …
10Pfosten — Ständer; Wandpfosten; Stange; Pfeiler; Stab; Mast; Pfahl; Stütze; Strebe; Säule * * * Pfos|ten [ pf̮ɔstn̩], der; s, : senkrecht stehendes, rundes oder kantiges St …