postawa

  • 41defektywny — defektywnyni «mający defekty, usterki, uszkodzenia; (częściej w odniesieniu do człowieka) ułomny, upośledzony» Defektywne dzieci. Chłopcy defektywni. Postawa defektywna. Rozwój (fizyczny, psychiczny) defektywny. Wyrób defektywny …

    Słownik języka polskiego

  • 42defetystyczny — «nacechowany defetyzmem; panikarski» Defetystyczna postawa. Defetystyczne przemówienie …

    Słownik języka polskiego

  • 43defetyzm — m IV, D. u, Ms. defetyzmzmie, blm «postawa zwątpienia, brak wiary w powodzenie jakiejś sprawy, w zwycięstwo; przewidywanie porażki, uleganie panice» Szerzyć defetyzm. Ulegać defetyzmowi. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 44deklaratywizm — m IV, D. u, Ms. deklaratywizmzmie, blm «skłonność do opowiadania się za czymś bez istotnego przekonania, postawa deklaratywna; deklaratywność» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 45dokumentować — ndk IV, dokumentowaćtuję, dokumentowaćtujesz, dokumentowaćtuj, dokumentowaćował, dokumentowaćowany «stwierdzać coś na podstawie dokumentów, oczywistych faktów; uzasadniać, udowadniać, potwierdzać» Dokumentować niewinność oskarżonego: Dokumentować …

    Słownik języka polskiego

  • 46donkiszoteria — ż I, DCMs. donkiszoteriarii, blm «postawa życiowa, sposób postępowania właściwy donkiszotowi; donkiszotyzm» Widzieć donkiszoterię w czyimś postępowaniu. Potraktować coś jako donkiszoterię …

    Słownik języka polskiego

  • 47drobnomieszczaństwo — n III, Ms. drobnomieszczaństwowie, blm 1. «warstwa drobnych wytwórców towarowych mających środki produkcji i niewielką własność prywatną, nie zatrudniających wcale lub zatrudniających niewielu płatnych pracowników» 2. «postawa życiowa, sposób… …

    Słownik języka polskiego

  • 48egocentryczny — egocentrycznyni «odznaczający się egocentryzmem» Człowiek egocentryczny. Postawa egocentryczna …

    Słownik języka polskiego

  • 49egocentryzm — m IV, D. u, Ms. egocentryzmzmie, blm «postawa, sposób myślenia, dla którego charakterystyczna jest tendencja do oceniania wszystkiego z punktu widzenia własnej osoby; ujmowanie rzeczywistości w sposób zniekształcony przez subiektywne odczucia» ‹z …

    Słownik języka polskiego

  • 50egoizm — m IV, D. u, Ms. egoizmzmie, blm «postawa człowieka myślącego wyłącznie o sobie, kierującego się jedynie własnym interesem ze szkodą innych; samolubstwo, sobkostwo» Egoizm nabyty, wrodzony. Kierować się, odznaczać się egoizmem. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego