postawa

  • 31baczność — ż V, DCMs. bacznośćści, blm 1. «postawa gotowości do pełnienia rozkazów lub złożenia meldunku, zatrzymania się w pozycji wyprostowanej z rękami wyprężonymi wzdłuż boków» Stanąć, stać na baczność, w pozycji, w postawie na baczność. ∆ Baczność!… …

    Słownik języka polskiego

  • 32bajronistyczny — bajronistycznyni «taki, jak u bohaterów Byrona; bajroniczny» Postawa bajronistyczna. Bajronistyczny bunt przeciwko rzeczywistości …

    Słownik języka polskiego

  • 33bajronizm — m IV, D. u, Ms. bajronizmzmie, blm książk. «ogólnoeuropejski prąd literacko społeczny początku XIX w. powstały pod wpływem twórczości Byrona, poety angielskiego, charakteryzujący się romantyzmem rewolucyjnym i buntem przeciwko panującym stosunkom …

    Słownik języka polskiego

  • 34bezprogramowy — «nie mający określonego programu, działający bez programu» Bezprogramowa postawa …

    Słownik języka polskiego

  • 35bohaterstwo — n III, Ms. bohaterstwowie, blm «czyn lub postawa właściwe bohaterowi; męstwo, dzielność» Bohaterstwo walczących żołnierzy. Okazać bohaterstwo. Dokazywać cudów bohaterstwa …

    Słownik języka polskiego

  • 36celowościowy — przym. od celowość (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Celowościowa postawa, orientacja życiowa. Działanie celowościowe. b) w zn. 3: Celowościowa interpretacja świata …

    Słownik języka polskiego

  • 37chwacki — chwackiccy «dziarski, zuchowaty, dzielny; świadczący o czyjejś dziarskości, dzielności» Chwacki chłopak, żołnierz. Chwacka mina, postawa …

    Słownik języka polskiego

  • 38cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… …

    Słownik języka polskiego

  • 39czworonożny — czworonożnyni «zwykle o zwierzętach: mający cztery nogi; stojący, chodzący na czterech nogach» Istota czworonożna. Postawa czworonożna. Czworonożni mieszkańcy lasów …

    Słownik języka polskiego

  • 40czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… …

    Słownik języka polskiego