porzucić pracę

  • 1porzucić — dk VIa, porzucićcę, porzucićcisz, porzucićrzuć, porzucićcił, porzucićcony porzucać ndk I, porzucićam, porzucićasz, porzucićają, porzucićał, porzucićany 1. «opuścić, zostawić kogoś, coś; rozstać się z kimś, czymś; odstąpić» Porzucić kraj, ojczyznę …

    Słownik języka polskiego

  • 2służba — ż IV, CMs. służbabie; lm D. służb 1. «działalność, praca instytucji użyteczności publicznej, wojska, obejmująca określoną dziedzinę; także ta instytucja, pracownicy tej instytucji» Służba meteorologiczna, rolna, geologiczna. Służba frontowa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 3dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 4wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …

    Słownik języka polskiego

  • 5kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …

    Słownik frazeologiczny

  • 6rozbabrać — dk IX, rozbabraćbrzę, rozbabraćbrzesz, rozbabraćbabrz, rozbabraćał, rozbabraćany a. I, rozbabraćam, rozbabraćasz, rozbabraćają, rozbabraćaj, rozbabraćał rozbabrywać ndk VIIIa, rozbabraćruję, rozbabraćrujesz, rozbabraćruj, rozbabraćywał,… …

    Słownik języka polskiego