porwać się się na

  • 31znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 32wir — m IV, D. u, Ms. wirze; lm M. y 1. «szybki, często gwałtowny ruch obrotowy cząstek wody lub powietrza (albo innej cieczy czy gazu) dokoła jakiejś osi; miejsce, w którym powstaje ten ruch» Gwałtowny, szybki wir. Wir powietrzny, wodny, rzeczny. Wir… …

    Słownik języka polskiego

  • 33ubogi — (Ktoś) ubogi duchem «o kimś niemającym szerszych zainteresowań intelektualnych»: Wśród różnych diagnoz powtarza się twierdzenie, że zbyt szybkiemu rozwojowi technicznemu nie dotrzymał kroku wewnętrzny rozwój człowieka. Ubogi duchem, dał się… …

    Słownik frazeologiczny

  • 34w strzępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} na kawałki, niszcząc (się), rozrywając (się) zupełnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Porwać list w strzępy. Stara koszula rozleciała się w strzępy. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 35namiętność — ż V, DCMs. namiętnośćści; lm MD. namiętnośćści 1. «stan uczuciowy występujący z wielką siłą, gwałtownością, prowadzący do zaspokojenia fizycznych lub moralnych popędów, zwłaszcza gwałtowna miłość fizyczna, zmysłowość; w lm gwałtowne uczucia,… …

    Słownik języka polskiego

  • 36podmyć — dk Xa, podmyćmyję, podmyćmyjesz, podmyćmyj, podmyćmył, podmyćmyty podmywać ndk I, podmyćam, podmyćasz, podmyćają, podmyćaj, podmyćał, podmyćany 1. «o wodzie, fali, rzece, morzu itp.: płynąc, podpływając naruszyć, poderwać coś od spodu, unieść,… …

    Słownik języka polskiego

  • 37podrzeć — dk XI, podrzećdrę, podrzećdrzesz, podrzećdrzyj, podrzećdarł, podrzećdarty 1. «drąc porwać coś na kawałki; porozrywać, porozdzierać, poszarpać» Podrzeć list, papier na drobne kawałki, na strzępy. 2. «zniszczyć na skutek długiego używania,… …

    Słownik języka polskiego

  • 38taniec — m II, D. tańca; lm M. tańce, D. tańców 1. «rytmiczne ruchy ciała, zwłaszcza nóg, wykonywane w takt muzyki jako rozrywka towarzyska, popis artystyczny lub jako forma obrzędowa» Taniec towarzyski, sceniczny, klasyczny, figurowy, ludowy, narodowy.… …

    Słownik języka polskiego

  • 39objęcie — n I 1. rzecz. od objąć. 2. lm D. objęcieęć zwykle w lm «ramiona obejmujące, otaczające w uścisku; uścisk» Brać, chwycić, porwać kogoś w objęcia. Trzymać, tulić kogoś w objęciach. Paść, pójść, rzucić się w czyjeś objęcia. ◊ Objęcia Morfeusza «sen» …

    Słownik języka polskiego

  • 40tan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tannie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie: taniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Porwać w tany. Ruszyć, puścić się w tany. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień