popaść
31samozadowolenie — n I, blm «zadowolenie z samego siebie» Popaść w samozadowolenie …
32sentymentalizm — m IV, D. u, Ms. sentymentalizmzmie, blm 1. «przesadna wrażliwość, czułość; czułostkowość» Łzawy, śmieszny, romantyczny sentymentalizm. Popaść w sentymentalizm. 2. «kierunek umysłowy i literacki w Europie w drugiej połowie XVIII w., ukształtowany… …
33szpon — m IV, D. a a. u, Ms. szponnie; lm M. y «ostry, zakrzywiony pazur ptaków drapieżnych» Jastrząb wbił, zatopił szpony. Orzeł porwał jagnię w szpony. ◊ Być w czyichś szponach; dostać się, popaść w czyjeś szpony «być w czyjejś mocy, w zależności od… …
34tarapaty — blp, D. tarapatytów «trudne, przykre sytuacje, niemiłe przygody; kłopoty» Tarapaty pieniężne, rodzinne. Popaść, wpaść w tarapaty. Znaleźć się w tarapatach. Wybrnąć z tarapatów. Wydobyć kogoś z ciężkich tarapatów …
35wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …
36zaduma — ż IV, CMs. zadumamie, blm książk. «pogrążenie się w myślach, marzeniach; rozmyślanie, zamyślenie» Głęboka, melancholijna zaduma. Zaduma nad światem. Popaść w zadumę, pogrążyć się w zadumie (w zadumę). Patrzeć na coś w zadumie (z zadumą). Ocknąć… …
37zakłopotanie — n I 1. rzecz. od zakłopotać. 2. «stan człowieka znajdującego się w kłopotliwej sytuacji; onieśmielenie, zmieszanie» Popaść w zakłopotanie. Wprawić kogoś w zakłopotanie. Uśmiechać się z zakłopotaniem. Odczuwać wobec kogoś zakłopotanie …
38zmanierować — dk IV, zmanierowaćruję, zmanierowaćrujesz, zmanierowaćruj, zmanierowaćował, zmanierowaćowany «uczynić kogoś sztucznym, nienaturalnym; spowodować popadnięcie w manierę» Szkoła zmanierowała młodego pianistę. zmanierować się «popaść w manierę» Aktor …
39zobojętnienie — n I 1. rzecz. od zobojętnić, zobojętnieć. 2. «stan tego, kto zobojętniał, stał się niewrażliwym, stracił zainteresowanie czymś» Odczuwać zobojętnienie. Popaść w zobojętnienie. Kogoś ogarnęło zobojętnienie …
40zwątpienie — n I 1. rzecz. od zwątpić. 2. lm D. zwątpienieeń «stan tego, kto zwątpił, kto stracił nadzieję» Poddać się zwątpieniu. Popaść w zwątpienie. Kogoś ogarnęło zwątpienie …
