popaść

  • 21niełaska — ż III, CMs. niełaskasce, blm książk. «brak, utrata, pozbawienie kogoś łaski, względów; niechęć, nieżyczliwość, nieprzychylność» Chwilowa niełaska. Niełaska władcy. Być w niełasce. Zasłużyć na czyjąś niełaskę. Popaść w niełaskę u kogoś. ◊ Zdać się …

    Słownik języka polskiego

  • 22niewola — ż I, DCMs. niewolali, blm 1. «brak wolności, niepodległości, suwerenności; zależność od przemocy» Feudalna niewola. Niewola krajów kolonialnych. Niewola chłopów pańszczyźnianych. Cierpieć w jarzmie niewoli. Popaść w niewolę. 2. «w odniesieniu do… …

    Słownik języka polskiego

  • 23obłęd — m IV, D. u, Ms. obłędędzie 1. lm M. y «rodzaj psychozy, na którą składają się logicznie usystematyzowane urojenia, bez zaburzeń uczuciowości; paranoja; potocznie: choroba psychiczna, obłąkanie» Napad obłędu. Popaść, wpaść w obłęd. Symulować obłęd …

    Słownik języka polskiego

  • 24omdlenie — n I 1. rzecz. od omdleć. 2. lm D. omdlenieeń «chwilowa utrata przytomności spowodowana zmniejszeniem dopływu krwi do mózgu; występuje przy wyczerpaniu, wykrwawieniu, bólach, niedoborze tlenu itp.» Popaść, wpaść, zapaść w omdlenie. Ocknąć się z… …

    Słownik języka polskiego

  • 25popadać — I, popadaćał, popadaćali, popadaćawszy 1. ndk → I popaść 2. dk «o wielu: paść, upaść kolejno, jeden po drugim; poupadać» Wszyscy popadali na ziemię. 3. dk «o zwierzętach: zdechnąć» Krowy popadały wskutek braku paszy. 4. dk «o deszczu, śniegu:… …

    Słownik języka polskiego

  • 26popasać — ndk I, popasaćam, popasaćasz, popasaćają, popasaćaj, popasaćał 1. forma ndk czas. II popaść. 2. przestarz. «bawić, przebywać gdzieś niedługo; zatrzymać się gdzieś na krótko» Niedługo u nas popasał, jeden dzień zaledwie …

    Słownik języka polskiego

  • 27prostracja — ż I, DCMs. prostracjacji, blm «skrajne wyczerpanie nerwowo psychiczne połączone ze spadkiem sił i zobojętnieniem» Popaść w prostrację. Kogoś ogarnęła prostracja. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 28pycha — 1. ż III, CMs. pysze, blm «wysokie mniemanie o sobie; duma, wyniosłość, zarozumiałość» Unieść się pychą. Wpaść, popaść w pychę. Zrzucić pychę z serca. Wbijać kogoś w pychę. Pycha kogoś rozpiera, rozsadza, zaślepia. Ktoś jest opanowany przez pychę …

    Słownik języka polskiego

  • 29rozterka — ż III, CMs. rozterkarce; lm D. rozterkarek «doznawanie sprzecznych uczuć; niepokój wewnętrzny, wahanie przed powzięciem decyzji» Głęboka rozterka. Rozterka duchowa, wewnętrzna, uczuciowa. Popaść w rozterkę. Żyć w rozterce …

    Słownik języka polskiego

  • 30rutyna — ż IV, CMs. rutynanie, blm «biegłość, wprawa nabyte przez długą praktykę; w znaczeniu ujemnym: postępowanie, wykonywanie jakichś czynności według utartych szablonów, uleganie nawykom, tradycji» Długoletnia rutyna. Rutyna w pracy naukowej,… …

    Słownik języka polskiego