popaść
11ekscytacja — ż I, DCMs. ekscytacjacji, blm książk. «stan podniecenia, ożywienia» Malować bez ekscytacji. Nastrój pełen ekscytacji. Popaść w ekscytację. ‹łac.› …
12inercja — ż I, DCMs. inercjacji, blm 1. «bierne poddawanie się czemuś, niechęć do czynu; bierność, bezwład» Inercja kulturalna, gospodarcza. Inercja myśli. Inercja jakiegoś środowiska. Popaść w inercję. Pogrążyć się w inercji. 2. → bezwładność w zn. 2 …
13kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… …
14kolizja — ż I, DCMs. kolizjazji; lm D. kolizjazji (kolizjazyj) 1. «zbieg niezgodnych lub sprzecznych ze sobą okoliczności, interesów, zasad, przepisów itp.; sprzeczność» Kolizja życiowa. Kolizja obowiązków. Kolizja uczucia i rozsądku. Kolizja uczucia z… …
15kompleks — m IV, D. u, Ms. komplekssie; lm M. y 1. «zespół przedmiotów lub zjawisk uzupełniających się wzajemnie, tworzących pewną całość» Kompleks architektoniczny, przemysłowy. Kompleks leśny, skalny. Kompleks budynków, gmachów. Kompleks witamin. 2.… …
16marazm — m IV, D. u, Ms. marazmzmie, blm med. «ogólne wyniszczenie organizmu, pod wpływem starości lub przewlekłej choroby, ze zmianami organicznymi w korze mózgowej prowadzącymi do zaniku sprawności umysłowej, otępienia, zaburzeń psychicznych» przen.… …
17melancholia — ż I, DCMs. melancholialii, blm «stan depresji psychicznej, będący najczęściej następstwem ciężkich przeżyć, objawiający się apatią, niechęcią do życia, a nawet manią samobójczą; przygnębienie, smutek, posępny nastrój» Głęboka melancholia. Atak,… …
18mizantropia — ż I, DCMs. mizantropiapii, blm «niechęć do ludzi, wstręt do obcowania z nimi, unikanie ich, stronienie od nich» Poddać się, ulec mizantropii. Popaść w mizantropię. ‹gr.› …
19monomania — ż I, DCMs. monomanianii, blm «chorobliwe opanowanie umysłu przez jedną myśl, ideę» Popaść w monomanię. Ulegać monomanii …
20nędza — ż II, DCMs. nędzadzy; lm D. nędz «brak podstawowych środków do życia; wielkie ubóstwo, bieda, niedostatek» Wyjątkowa, ostatnia, skrajna nędza. Dno nędzy. Cierpieć nędzę. Doprowadzić, przywieść kogoś do nędzy. Być, zostać, żyć w (skrajnej) nędzy.… …
