pokaleczyć

  • 1pokaleczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, pokaleczyćczę, pokaleczyćczy, pokaleczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} poranić, spowodować rany w wielu miejscach u człowieka bądź u zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cofający się żołnierze byli pokaleczeni i… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2pokaleczyć — dk VIb, pokaleczyćczę, pokaleczyćczysz, pokaleczyćlecz, pokaleczyćczył, pokaleczyćczony «poranić, skaleczyć w wielu miejscach albo kilka osób, zwierząt» Szkło pokaleczyło mu całą twarz. Odłamki pokaleczyły pasażerów. pokaleczyć się «stać się… …

    Słownik języka polskiego

  • 3pokaleczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznać okaleczeń; stać się pokaleczonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szli ostrożnie, aby się nie pokaleczyć o wystające druty. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4porżnąć się || porznąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokaleczyć się, zadać sobie samemu rany jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po pijanemu porżnął się szkłem. W szale porżnęła się żyletką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5jatka — ż III, CMs. jatkatce; lm D. jatkatek 1. przestarz. «kram, sklep z mięsem» Końska jatka. 2. daw. «miejsce uboju bydła, rzeźnia, ubój» dziś tylko we fraz. i przen.: Uczynić, urządzić jatkę albo jatki z kogoś «posiekać, pokaleczyć kogoś; pozabijać… …

    Słownik języka polskiego

  • 6podziobać — dk IX, podziobaćbię, podziobaćbiesz, podziobaćdziob, podziobaćał, podziobaćany 1. «o ptakach: dziobiąc zjeść pewną ilość czegoś; spędzić pewien czas na dziobaniu (jedzeniu) czegoś» Ptaki podziobały trochę ziarna, okruszyn. przen. «o ludziach:… …

    Słownik języka polskiego

  • 7podźgać — dk I, podźgaćam, podźgaćasz, podźgaćają, podźgaćaj, podźgaćał, podźgaćany «pokaleczyć w wielu miejscach, pozabijać (wielu) kłując, uderzając czymś ostrym» Podźgać kogoś nożem, sztyletem …

    Słownik języka polskiego

  • 8poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9pokancerować — dk IV, pokancerowaćruję, pokancerowaćrujesz, pokancerowaćruj, pokancerowaćował, pokancerowaćowany pot. «pokryć szramami, bliznami, pokaleczyć; uszkodzić w wielu miejscach, porysować» Pokancerować znaczek. Pokancerować stół nożem. Zostać… …

    Słownik języka polskiego

  • 10pokiereszować — dk IV, pokiereszowaćszuję, pokiereszowaćszujesz, pokiereszowaćszuj, pokiereszowaćował, pokiereszowaćowany «poranić, pokaleczyć kogoś, pociąć, uszkodzić coś w wielu miejscach lub wiele osób, rzeczy» Pokiereszować komuś twarz. Pokiereszowane meble …

    Słownik języka polskiego