pohpohlamak
1pohpohlamak — i, hlk. Birini, yüzüne karşı gereğinden çok övmek, koltuklamak, pehpehlemek Yaparsın, edersin diye adamı pohpohladılar, borca soktular. R. N. Güntekin …
2koltuklamak — i 1) Koltuğu altına almak Tablolarını koltuklayarak İstanbul a dönerken, Etimesgut köyünün elektriklerini görmüş. F. R. Atay 2) Koltuğa girmek Karşıladılar, koltuklayıp içeri aldılar. 3) mec. Kıvanç verecek biçimde övmek, koltuklarını kabartacak… …
3okkalamak — i 1) Bir şeyin ağırlığını yaklaşık olarak anlayabilmek için elle yoklamak 2) mec. Gereğinden çok övmek veya ilgi göstermek, koltuklamak, pohpohlamak …
4pehpehlemek — i Pohpohlamak …
5pohpohlama — is. Pohpohlamak işi …
6koltuk vermek — 1) (birine) yüzüne karşı övmek, pohpohlamak 2) mec. (birine) koltuklamak …