podwojnie

  • 1podwójnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób podwójny, złożony z dwu jednakowych lub jednorodnych elementów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podwójnie widzieć. Podwójnie złożony papier. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2podwójnie — 1. «dwukrotnie, w dwójnasób, dwa razy tyle» Zapłacić za coś podwójnie. 2. «pod dwoma różnymi względami, dwojako» Zaczęło się dla niej podwójnie nowe życie: własny dom i pierwsza praca …

    Słownik języka polskiego

  • 3kosmos podwójnie pierzasty — paprastoji kosmėja statusas T sritis vardynas apibrėžtis Astrinių šeimos dekoratyvinis, vaistinis augalas (Cosmos bipinnatus), paplitęs Šiaurės Amerikoje. Iš jo gaunamas eterinis aliejus. atitikmenys: lot. Bidens formosa; Coreopsis formosa;… …

    Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • 4pała — 1. pot. Na pałę «bez przygotowania, bez rozpoznania sytuacji, nie zważając na następstwa»: – Daj mu szansę! Niech nadleci bliżej! Wystrzelasz rakiety na pałę... i co potem – uspokajał łagodnie por. Mendela. B. Ejbich, Niebo. 2. posp. Przegiąć… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5akacja — ż I, DCMs. akacjacji; lm D. akacjacji (akacjacyj) 1. bot. «Acacia, roślina z rodziny mimozowatych, występująca w kilkuset gatunkach drzew lub krzewów, o liściach podwójnie pierzastych i drobnych kwiatach żółtych, rzadziej białych, zebranych w… …

    Słownik języka polskiego

  • 6dwoić — ndk VIa, dwoję, dwoisz, dwój, dwoił, dwojony 1. techn. «w garbarstwie: dzielić mechanicznie skóry na dwie warstwy» 2. przestarz. «podwajać» dwoić się «powiększać się w dwójnasób, podwajać się» Majątek szybko mu się dwoił. ◊ Dwoi się komuś w… …

    Słownik języka polskiego

  • 7dwójnasób — tylko w wyrażeniu: W dwójnasób «dwukrotnie, podwójnie» Powiększyć coś, zyskać w dwójnasób …

    Słownik języka polskiego

  • 8oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 9pętla — ż I, DCMs. pętlali; lm D. pętlali 1. «kawałek sznura, powroza, taśmy ułożony, związany w pierścień, zwykle dający się ściągać, zaciskać» Zacisnąć, zawiązać pętlę. 2. «droga, tor po których ktoś jedzie, idzie, zbliżone kształtem do koła» Pętla… …

    Słownik języka polskiego

  • 10podwoić — dk VIa, podwoićdwoję, podwoićdwoisz, podwoićdwój, podwoićił, podwoićdwojony podwajać ndk I, podwoićam, podwoićasz, podwoićają, podwoićaj, podwoićał, podwoićany «powiększyć coś dwukrotnie, podwójnie zwiększyć liczebność czegoś; pomnożyć przez dwa; …

    Słownik języka polskiego