podwórko

  • 21przejściowy — 1. «mający charakter tymczasowy; chwilowy, czasowy, krótkotrwały» Pobyt przejściowy. Przejściowe ochłodzenie. Przejściowe trudności. Okrycie przejściowe. ∆ Obóz przejściowy «w czasie okupacji hitlerowskiej: obóz, w którym hitlerowcy… …

    Słownik języka polskiego

  • 22przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… …

    Słownik języka polskiego

  • 23puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …

    Słownik języka polskiego

  • 24równiutko — forma zdr. o odcieniu intensywnym od równo a) w zn. 1: Równiutko wybrukowane podwórko. b) w zn. 2: Ustawić coś równiutko w rządku. c) w zn. 3: Podzielić coś równiutko na trzy części. d) w zn. 4: Silnik pracował równiutko. e) w zn. 5 …

    Słownik języka polskiego

  • 25wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …

    Słownik języka polskiego

  • 26wjechać — dk, wjadę, wjedziesz, wjedź, wjechaćał wjeżdżać ndk I, wjechaćam, wjechaćasz, wjechaćają, wjechaćaj, wjechaćał 1. «jadąc znaleźć się gdzieś, w obrębie czegoś, dostać się dokądś, do środka, do wnętrza czegoś, na teren czegoś» Wjechać gdzieś… …

    Słownik języka polskiego

  • 27wygnać — dk I, wygnaćgnam, wygnaćgnasz, wygnaćgnają, wygnaćgnaj, wygnaćgnał, wygnaćgnany wygonić dk VIa, wygnaćnię, wygnaćnisz, wygnaćgoń, wygnaćnił, wygnaćniony wyganiać ndk I, wygnaćam, wygnaćasz, wygnaćają, wygnaćaj, wygnaćał, wygnaćany «zmusić kogoś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 28wygrabić — dk VIa, wygrabićbię, wygrabićbisz, wygrabićgrab, wygrabićbił, wygrabićbiony wygrabiać ndk I, wygrabićam, wygrabićasz, wygrabićają, wygrabićaj, wygrabićał, wygrabićany «wygarnąć, usunąć coś grabiami, dokładnie, starannie coś wyrównać grabiami;… …

    Słownik języka polskiego

  • 29wywlec — dk XI, wywlecwlokę (wywlecwlekę), wywlecwleczesz, wywlecwlecz, wywlecwlókł (wywlecwlekł), wywlecwlokła (wywlecwlekła), wywlecwlekli, wywlecwleczony, wywlecwlókłszy (wywlecwlekłszy) wywlekać ndk I, wywlecam, wywlecasz, wywlecają, wywlecaj,… …

    Słownik języka polskiego

  • 30zabałaganić — dk VIa, zabałaganićnię, zabałaganićnisz, zabałaganićgań, zabałaganićnił, zabałaganićniony 1. «zrobić gdzieś bałagan» Zabałaganione podwórko, mieszkanie. przen. Zabałaganione życie. Zabałaganiona gospodarka. 2. «roztrwonić czas, niepotrzebnie się… …

    Słownik języka polskiego