podobną

  • 51buzdygan — m IV, D. a a. u, Ms. buzdygannie; lm M. y hist. «broń obuchowa, podobna do buławy, o stalowej głowicy rozszczepionej na pionowe pióra; w Polsce w w. XVI XVIII używana jako oznaka godności niektórych dowódców wojskowych oraz mistrzów i starszych… …

    Słownik języka polskiego

  • 52cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… …

    Słownik języka polskiego

  • 53chłopczyca — ż II, DCMs. chłopczycacy; lm D. chłopczycayc rzad. «dziewczyna podobna do chłopca, zachowująca się jak chłopiec» ◊ Fryzura, uczesanie, włosy na chłopczycę «fryzura damska, włosy krótko obcięte z tyłu, podstrzyżone» …

    Słownik języka polskiego

  • 54cibora — ż IV, CMs. ciboraorze; lm D. ciboraor bot. «Cyperus, roślina zielna z rodziny turzycowatych, podobna do traw, występująca w wielu gatunkach na terenach podmokłych strefy umiarkowanej i zwrotnikowej; w Polsce pospolite są: cibora brunatna, cibora… …

    Słownik języka polskiego

  • 55cygaj — m I, DB. a; lm M. e, D. cygajai a. ów zootechn. «owca podobna do merynosa, o wszechstronnej użytkowości, hodowana głównie na podgórzu; w lm rasa tych owiec» ‹rum.› …

    Słownik języka polskiego

  • 56czyż — I książk. «wzmocniona partykuła pytajna czy» Czyż podobna zapomnieć? Czyż nie masz mi nic do powiedzenia? II m II, DB. a; lm M. e, D. ów → czyżyk …

    Słownik języka polskiego

  • 57drapacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. zwykle w wyrażeniu: Drapacz chmur pot. «bardzo wysoki, wielopiętrowy gmach; wieżowiec» 2. roln. «narzędzie służące do kruszenia brył, spulchniania górnej warstwy gleby i niszczenia chwastów; kultywator, brona… …

    Słownik języka polskiego

  • 58dwuboczny — «mający dwa boki» Dwuboczne kłosy. ∆ biol. Symetria dwuboczna «układ ciała, którego jedna połowa jest tak podobna do drugiej, jakby była odbita w lustrze» …

    Słownik języka polskiego

  • 59dziadek — m III, DB. dziadekdka, Ms. dziadekdkiem; lm M. dziadekdkowie 1. «ojciec ojca lub matki» Była bardzo podobna do swojego dziadka. 2. «stary mężczyzna, staruszek» Siwy dziadek wygrzewał się w słońcu. ◊ Kościany dziadek «człowiek wychudzony, mizerny» …

    Słownik języka polskiego

  • 60galaretowacieć — ndk III, galaretowaciećeje, galaretowaciećciał «zmieniać się w galaretę, stawać się masą podobną do galarety» …

    Słownik języka polskiego