podnieść bunt

  • 1podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …

    Słownik języka polskiego

  • 2bunt — m IV, D. u, Ms. buntncie; lm M. y 1. «protestacyjne, często spontaniczne wystąpienie przeciwko władzy» Krwawy, otwarty bunt. Ognisko, płomień, zarzewie buntu. Podnieść, wzniecić, stłumić, ugasić bunt. Zerwać się, porwać się do buntu. Wzywać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 3zbuntować — dk IV, zbuntowaćtuję, zbuntowaćtujesz, zbuntowaćtuj, zbuntowaćował, zbuntowaćowany «namówić do buntu, zachęcić do oporu, sprzeciwu; podburzyć, podjudzić kogoś» Zbuntować żołnierzy przeciw oficerom. Zbuntowane plemiona. zbuntować się «podnieść… …

    Słownik języka polskiego

  • 4podnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, podnosićnoszę, podnosićnosi, podnosićnoś, podnosićnoszony {{/stl 8}}– podnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, podnosićniosę, podnosićniesie, podnosićnieś, podnosićniósł, podnosićniosła, podnosićnieśli,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień