poderwać się

  • 1poderwać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}podrywać (się) {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2poderwać się — na równe nogi zob. noga 22 …

    Słownik frazeologiczny

  • 3podrywać się – poderwać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} gwałtownie podnosić się, wstawać z miejsca, unosić się w górę; gwałtownie przyspieszać kroku, poruszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żołnierze poderwali się z okopów. Poderwać się z krzesła. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4poderwać — dk IX, poderwaćrwę, poderwaćrwiesz, poderwaćrwij, poderwaćał, poderwaćany podrywać ndk I, poderwaćam, poderwaćasz, poderwaćają, poderwaćaj, poderwaćał, poderwaćany 1. «gwałtownie podnieść, unieść w górę; spowodować gwałtowne podniesienie się… …

    Słownik języka polskiego

  • 5podrywać się — Poderwać się na równe nogi zob. noga 22 …

    Słownik frazeologiczny

  • 6podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …

    Słownik języka polskiego

  • 7noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… …

    Słownik języka polskiego

  • 9zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… …

    Słownik języka polskiego