pochylić

  • 21oklapnąć — dk Va a. Vc, oklapnąćnę, oklapnąćniesz, oklapnąćnij, oklapnąćnął a. oklapł, oklapnąćnęła a. oklapnąćpła, oklapnąćnęli a. oklapnąćpli, oklapnąćnięty a. oklapnąćpły, oklapnąćnąwszy a. oklapnąćpłszy 1. pot. «opuścić się ku dołowi; opaść, pochylić… …

    Słownik języka polskiego

  • 22pałąk — m III, D. a, N. pałąkkiem; lm M. i 1. «wygięty pręt metalowy, drewniany itp. czasem służący jako uchwyt; kabłąk» Kobiałka z pałąkiem. ◊ Zgiąć się w pałąk; zgięty, wygięty w pałąk «pochylić się nisko, zgarbić się; skulić się; wygięty w kształt… …

    Słownik języka polskiego

  • 23pochylony — pochylonyleni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. pochylić (p.) pochylony w użyciu przym., przestarz. «o samogłoskach, których artykulacja uległa ścieśnieniu, zwężeniu» Pochylone a, e, o …

    Słownik języka polskiego

  • 24pogiąć — dk Xc, pogiąćgnę, pogiąćgniesz, pogiąćgnij, pogiąćgiął, pogiąćgięła, pogiąćgięli, pogiąćgięty, pogiąćgiąwszy «pokrzywić, pochylić, zgiąć wiele rzeczy lub zgiąć coś w wielu miejscach» Kowal pogiął pręty. Pogięte żelastwo. Wichura pogięła drzewa.… …

    Słownik języka polskiego

  • 25pozginać — dk I, pozginaćam, pozginaćasz, pozginaćają, pozginaćaj, pozginaćał, pozginaćany «zgiąć, pochylić wiele czegoś, nadać wielu rzeczom kształt kabłąkowaty albo załamany; zgiąć coś w wielu miejscach» Pozginać drut, pręt. Wiatr pozginał drzewa.… …

    Słownik języka polskiego

  • 26półukłon — m IV, D. u, Ms. półukłonnie; lm M. y «lekki, ledwie widoczny skłon głowy, tułowia» Wykonać półukłon. Pochylić się w półukłonie …

    Słownik języka polskiego

  • 27przegiąć — dk Xc, przegiąćgnę, przegiąćgniesz, przegiąćgnij, przegiąćgiął, przegiąćgięła, przegiąćgięli, przegiąćgięty, przegiąćgiąwszy przeginać ndk I, przegiąćam, przegiąćasz, przegiąćają, przegiąćaj, przegiąćał, przegiąćany 1. «pochylić, przechylić coś;… …

    Słownik języka polskiego

  • 28przód — m IV, D. przodu, Ms. przodzie; lm M. przody 1. «przednia część, strona czegoś; miejsce przednie, front, początek; część ciała po stronie twarzy» Przód samochodu, statku. Przód sceny. Przód palta, sukni, bluzki. Być na przodzie, w przodzie… …

    Słownik języka polskiego

  • 29przygarbić — dk VIa, przygarbićbię, przygarbićbisz, przygarbićgarb, przygarbićbił, przygarbićbiony rzad. «nieco zgarbić; przygiąć» Przygarbić plecy. Szedł przygarbiony pod ciężarem plecaka. przygarbić się «stać się zgarbionym; pochylić się ku ziemi»… …

    Słownik języka polskiego

  • 30przygiąć — dk Xc, przygiąćgnę, przygiąćgniesz, przygiąćgnij, przygiąćgiął, przygiąćgięła, przygiąćgięli, przygiąćgięty, przygiąćgiąwszy przyginać ndk I, przygiąćam, przygiąćasz, przygiąćają, przygiąćaj, przygiąćał, przygiąćany «zgiąwszy przychylić,… …

    Słownik języka polskiego