pochodzenie

  • 71południowo- — «pierwsza część przymiotników złożonych wskazująca południowe położenie czegoś, pochodzenie kogoś, czegoś z południa lub związek z południem, z południową częścią kraju, kontynentu itp., np. południowopolski, południowosłowiański,… …

    Słownik języka polskiego

  • 72proletariacki — proletariackiccy «odnoszący się, należący do proletariatu; związany z proletariatem, pochodzący z proletariatu» Działacz proletariacki. Klasa proletariacka. Pochodzenie proletariackie. Ruch proletariacki. Rewolucja proletariacka. Solidarność,… …

    Słownik języka polskiego

  • 73proweniencja — ż I, DCMs. proweniencjacji; lm D. proweniencjacji (proweniencjacyj) książk. «pochodzenie» Człowiek o tajemniczej proweniencji. Nie pytać o proweniencję czegoś. Niezbyt chlubna proweniencja. ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 74punca — ż II, DCMs. puncacy; lm D. punc 1. rzem. «stalowe narzędzie złotnicze i cyzelerskie, służące do wybijania na powierzchni przedmiotów metalowych zagłębień różnego kształtu» 2. rzem. «młotek służący do wybijania sygnatury złotnika na powierzchni… …

    Słownik języka polskiego

  • 75rasowy — 1. «dotyczący rasy ludzkiej» Przynależność rasowa. Przesądy rasowe. Rasowa struktura ludności. ∆ Dyskryminacja rasowa «prześladowanie ludzi ze względu na ich przynależność do jakiejś rasy» 2. «o zwierzętach: mający cechy jakiejś rasy; będący… …

    Słownik języka polskiego

  • 76robotniczy — przym. od robotnik Aktyw robotniczy. Brygada, załoga robotnicza. Działacz robotniczy. Dzielnica robotnicza. Kolektyw, związek robotniczy. Organizacja, partia robotnicza. Solidarność robotnicza …

    Słownik języka polskiego

  • 77siostra — ż IV, CMs. siostratrze; lm D. sióstr 1. «córka tych samych rodziców w stosunku do innej córki lub syna» Starsza, średnia, młodsza siostra. Rodzona siostra. Nieodrodna siostra swoich braci. ∆ Siostra cioteczna «córka ciotki» ∆ Siostra przyrodnia… …

    Słownik języka polskiego

  • 78skrzele — n I; lm M. skrzelela a. skrzelele, D. skrzeleli 1. zwykle w lm «parzysty narząd oddechowy wielu zwierząt wodnych (np. ryb, skorupiaków, mięczaków, larw płazów), umożliwiający korzystanie z tlenu rozpuszczonego w wodzie, mający różnorodną budowę i …

    Słownik języka polskiego

  • 79skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… …

    Słownik języka polskiego

  • 80szlachecki — szlacheckiccy «odnoszący się do szlachty, należący do szlachty, właściwy szlachcie, stanowiący szlachtę; zamieszkany przez szlachtę» Herb, ród, dwór, zaścianek szlachecki. Pochodzenie szlacheckie. Przywileje, swobody, dobra, majątki szlacheckie.… …

    Słownik języka polskiego