pochlebstwo

  • 1pochlebstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. pochlebstwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiedź schlebiająca czyjejś miłości własnej, mająca na celu przypodobanie się komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Fałszywe, tanie pochlebstwa. Posłużyć się pochlebstwami. Ktoś lubił… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2pochlebstwo — n III, Ms. pochlebstwowie; lm D. pochlebstwoebstw «słowa schlebiające czyjejś miłości własnej, obliczone na przypodobanie się komuś» Fałszywe, przyjemne, tanie pochlebstwo. Nasłuchać się pochlebstw. Lubić pochlebstwa …

    Słownik języka polskiego

  • 3zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …

    Słownik frazeologiczny

  • 4komplement — I m IV, D. u, Ms. komplementncie; lm M. y «uprzejma, często przesadna pochwała; pochlebstwo» Zdawkowy komplement. Powiedzieć komuś komplement. Prawić damom komplementy. ‹fr.› II m IV, D. u, Ms. komplementncie; lm M. y → dopełniacz w zn. 2 …

    Słownik języka polskiego

  • 5płaski — płaskiscy «niewypukły i niewklęsły, nie mający wyniosłości i wgłębień; stanowiący płaszczyznę, równy» Płaska okolica. ∆ Płaski dach «dach poziomy lub prawie poziomy, nachylony pod kątem bardzo rozwartym» ∆ Płaska figura (kobieca), płaskie piersi …

    Słownik języka polskiego

  • 6podkadzić — dk VIa, podkadzićdzę, podkadzićdzisz, podkadzićkadź, podkadzićdził, podkadzićdzony podkadzać ndk I, podkadzićam, podkadzićasz, podkadzićają, podkadzićaj, podkadzićał, podkadzićany «podymić trochę kadzidłem, okadzić od dołu» przen. pot.… …

    Słownik języka polskiego

  • 7połaskotać — dk IX, połaskotaćoczę a. połaskotaćocę, połaskotaćocz, połaskotaćał, połaskotaćany «dotykając, muskając lekko podrażnić w sposób mogący wywołać czyjś odruchowy śmiech; trochę połechtać» Połaskotać kogoś w podeszwy, pod pachami. Gałązki… …

    Słownik języka polskiego

  • 8wazelina — ż IV, CMs. wazelinanie; lm D. wazelinain 1. «tłusta, mazista substancja otrzymywana przy destylacji ropy naftowej (wazelina naturalna) lub przez zmieszanie olejów mineralnych z cerezyną i parafiną (wazelina sztuczna); używana w farmacji i… …

    Słownik języka polskiego

  • 9zręczny — zręcznyni, zręcznyniejszy 1. «sprawny fizycznie, zwinny, zgrabny; świadczący o czyjejś sprawności fizycznej» Zręczna dziewczyna. Zręczna postać. Chłopiec zręczny do stolarki. Zręczne ręce. Zręczne ruchy. 2. «umiejący tak postępować, aby osiągnąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 10płaski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, płaskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiony wzniesień i wgłębień, nierówności na powierzchni; też: niepochyły, niespadzisty; będący płaszczyzną; równy, gładki : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień