pochlebiać

  • 1pochlebiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pochlebiaćam, pochlebiaća, pochlebiaćają, pochlebiaćany {{/stl 8}}– pochlebić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pochlebiaćbię, pochlebiaćbi, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} chwalić kogoś… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2pochlebiać — ndk I, pochlebiaćam, pochlebiaćasz, pochlebiaćają, pochlebiaćaj, pochlebiaćał, pochlebiaćany pochlebić dk VIa, pochlebiaćbię, pochlebiaćbisz, pochlebiaćchleb, pochlebiaćbił, pochlebiaćbiony «wyrażać się o czymś pochlebnie, chwalić, zwykle… …

    Słownik języka polskiego

  • 3pochlebiać sobie – pochlebić sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} uznawać coś za swoją zaletę, sukces; być z czegoś dumnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochlebiał sobie, że jest osobą niezastąpioną i świetnym fachowcem. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję …

    Słownik języka polskiego

  • 5bębenek — m III, D. bębeneknka, N. bębeneknkiem; lm M. bębeneknki 1. «mały bęben perkusyjny instrument muzyczny; także podobna zabawka» Uderzać w bębenek pałeczkami. Grać na bębenku. ∆ Bębenek baskijski «instrument perkusyjny o nieokreślonej wysokości… …

    Słownik języka polskiego

  • 6kadzić — ndk VIa, kadzę, kadzisz, kadź, kadził «palić kadzidło, palić aromatyczne zioła napełniające powietrze wonnym dymem» Kadzić jałowcem, zielem. przen. pot. «pochlebiać, przesadnie chwalić» Kadzić komuś …

    Słownik języka polskiego

  • 7łasić się — ndk VIa, łaszę się, łasić sięsisz się, łaś się, łasić sięsił się «o zwierzętach: ocierać się pieszczotliwie» Pies łasi się do pana. przen. «o ludziach: chcieć się komuś przypodobać, pochlebiać komuś, przymilać się» …

    Słownik języka polskiego

  • 8mydło — n III, Ms. mydłodle; lm D. mydłodeł 1. «substancja stała lub ciekła, w której skład wchodzą sole wyższych kwasów tłuszczowych z metalami alkalicznymi lub amoniakiem i jego pochodnymi, otrzymywana głównie przez hydrolizę tłuszczów zwierzęcych… …

    Słownik języka polskiego

  • 9schlebiać — ndk I, schlebiaćam, schlebiaćasz, schlebiaćają, schlebiaćaj, schlebiaćał rzad. schlebić dk VIa, schlebiaćbię, schlebiaćbisz, schleb, schlebiaćbił «chwalić, zwykle przesadnie, często interesownie, dla przypodobania się komuś; o czymś: sprawiać… …

    Słownik języka polskiego

  • 10pakleboti — 1 ×pakleboti (l. pochlebiać) intr. BS94; N pataikauti. kleboti; pakleboti …

    Dictionary of the Lithuanian Language