pożaru

  • 1pojar — POJÁR, (2) pojaruri, s.n. 1. Boală contagioasă (la copii), caracterizată prin apariţia unor pete roşii pe piele; rujeolă. 2. (înv. şi reg.) Foc mare; incendiu. ♦ fig. Lumină purpurie a zorilor sau a amurgului. 3. Căldură mare, arşiţă. ♦ fig.… …

    Dicționar Român

  • 2Kamień Pomorski — Kamień Pomorski …

    Deutsch Wikipedia

  • 3Morčata na útěku — (Les cochons d Inde en cavale) est un goupe de musique tchèque de Brno (République Tchèque), fondé en 2004. Discographie 2004 Hlavně se s tím nesrat (Ne pas s´emmerder avec) 2005 Kouření může zabíjet (Fumer peut tuer) 2006 Konec řezníků v Čechách …

    Wikipédia en Français

  • 4pròždrijēti — (što) svrš. 〈prez. prȍždrēm, pril. pr. ēvši, prid. rad. prȍždrō, prid. trp. prȍždr̄t〉 1. {{001f}}pojesti pohlepno, halapljivo, progutati (o životinji pejor. o osobi) 2. {{001f}}ekspr. zahvatiti uništavajući veliku površinu ili u velikoj… …

    Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • 5pàljevina — pàljevin|a ž 1. {{001f}}ono što gori; požar 2. {{001f}}ono što je izgorjelo, što je oštećeno vatrom [miris ∼e] 3. {{001f}}namjerno izazivanje požara tuđe imovine 4. {{001f}}dio šume stradao u požaru …

    Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • 6zı̏mzelēn — prid. 〈odr. ī〉 term. koji je zelen i zimi [u požaru je izgorjelo sve ∼o raslinje]; vazdazelen …

    Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • 7autocasco — [wym. autokasko] n ndm «ubezpieczenie samochodu od szkód mogących powstać wskutek wypadku drogowego, złośliwego lub lekkomyślnego uszkodzenia pojazdu przez osoby trzecie, pożaru i kradzieży» Ubezpieczenie autocasco. Opłacać autocasco …

    Słownik języka polskiego

  • 8brzask — m III, D. u, N. brzaskkiem; lm M. i 1. «jasność dzienna o słabym nasileniu wytworzona przez załamanie w powietrzu promieni słońca będącego pod widnokręgiem; świt» Brzask poranny. Brzask jutrzenki. Wyjść o (pierwszym) brzasku na polowanie. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 9cudownie — cudownieej przysłów. od cudowny a) w zn. 1: Ocaleć cudownie z pożaru. b) w zn. 2: Śpiewać, wyglądać cudownie. Kwiaty pachną cudownie …

    Słownik języka polskiego

  • 10czujka — ż III, CMs. czujkajce; lm D. czujkajek 1. «człowiek lub oddział postawiony na straży, wysłany w teren w celu zasięgnięcia wiadomości o nieprzyjacielu; warta, czaty» Rozstawić, wzmocnić czujki. 2. techn. «samoczynne urządzenie ostrzegające, czułe… …

    Słownik języka polskiego