plaudere
1plaudere — / plaudere/ (o plaudire) v. intr. [dal lat. plaudĕre ] (indic. pres. plàudo, e rispettivam. plaudisco, ecc.; il pass. rem. è solo da plaudire : plaudìi, ecc.; part. pass. plaudito, ma i tempi comp. sono poco usati), lett. 1. [assol., battere le… …
2PLAUDERE — cum sonitu verberare est. Virg. l. 12. Aen. v. 85. de Aurigis et Equis, Circumstant properi aurigae, manibusque lacessunt Pectora plausa cavis Auctor Ceiris, Non Libyco molles plauduntur pectine telae etc. Praecipue avium alis, Aen. l. 5. v. 515 …
3plaudere — plàu·de·re, plau·dé·re v.intr. e tr. BU var. → plaudire {{line}} {{/line}} NOTA GRAMMATICALE: forme non attestate: pass.rem., p.pass. e tempi composti …
4plaudere — {{hw}}{{plaudere}}{{/hw}}v. intr. (lett.) Plaudire …
5plaudere — v. intr. (lett.) V. plaudire …
6plausible — [ plozibl ] adj. • 1552; lat. plausibilis « digne d être applaudi » ♦ Qui semble devoir être admis. ⇒ admissible, vraisemblable. Caractère plausible d un événement. Cause, raison très plausible. ⇒ probable. « Ce motif n était pas le véritable,… …
7applaudieren — Beifall spenden; klatschen * * * ap|plau|die|ren [aplau̮ di:rən] <itr.; hat: Beifall spenden und so sein Gefallen an etwas kundtun: nach ihrer Rede applaudierten die Zuhörer lebhaft. Syn.: Applaus spenden, Beifall klatschen, ↑ klatschen. * * * …
8plausibel — ersichtlich; glaubhaft; eingängig; offensichtlich; einleuchtend; nahe liegend; erklärlich; verständlich; verstehbar; augenfällig; nachzuvollziehen; …
9АПЛОДИРОВАТЬ — (франц. applaudir, от лат. ad при, и plaudere хлопать). Выражать одобрение какому либо зрелищу рукоплесканием. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АПЛОДИРОВАТЬ франц. applaudir, от лат. ad, при, и… …
10explodieren — detonieren; platzen; hochgehen (umgangssprachlich) * * * ex|plo|die|ren [ɛksplo di:rən], explodierte, explodiert <itr.; ist: 1. durch übermäßigen Druck (z. B. von Dampf oder chemischen Gasen) von innen plötzlich unter lautem Geräusch… …