pistoletu

  • 11mauzer — m IV, D. a, Ms. mauzererze; lm M. y «rodzaj karabinu powtarzalnego albo pistoletu automatycznego» ‹od nazwiska konstruktorów niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 12natryskiwać — ndk VIIIb, natryskiwaćkuję, natryskiwaćkujesz, natryskiwaćkuj, natryskiwaćiwał, natryskiwaćiwany 1. «polewać, zlewać coś wytryskującym skądś strumieniem wody albo innego płynu» Natryskiwać ciało zimną wodą. 2. techn. «pokrywać powierzchnię… …

    Słownik języka polskiego

  • 13pięciobój — m I, D. pięciobójboju; lm M. pięciobójboje, D. pięciobójboi a. pięciobójbojów sport. «dyscyplina sportowa składająca się z pięciu konkurencji» ∆ Pięciobój lekkoatletyczny «dyscyplina sportowa obejmująca dla mężczyzn: skok w dal, rzut oszczepem,… …

    Słownik języka polskiego

  • 14pistolet — m IV, D. u, Ms. pistoletecie; lm M. y 1. «krótka broń palna, przeznaczona do strzelania z ręki na bliskie odległości amunicją o energii mniejszej niż w amunicji karabinowej» Nabić pistolet. Strzelić, wypalić z pistoletu. ∆ Pistolet maszynowy… …

    Słownik języka polskiego

  • 15przeczyścić — dk VIa, przeczyścićczyszczę, przeczyścićcisz, przeczyścićczyść, przeczyścićcił, przeczyścićczyszczony przeczyszczać ndk I, przeczyścićam, przeczyścićasz, przeczyścićają, przeczyścićaj, przeczyścićał, przeczyścićany 1. «czyszcząc usunąć brud,… …

    Słownik języka polskiego

  • 16rękojeść — ż V, DCMs. rękojeśćści; lm MD. rękojeśćści «część jakiegoś przyrządu, narzędzia, broni itp. służąca do chwytania, trzymania dłonią; uchwyt, trzonek, rączka» Rękojeść drewniana, żelazna, srebrna, złota, inkrustowana. Rękojeść noża, miecza,… …

    Słownik języka polskiego

  • 17strzał — m IV, D. u, Ms. strzałale; lm M. y 1. «wyrzucenie pocisku z broni palnej (także strzały z łuku, kuszy itp.); wydostanie się, wylecenie pocisku z broni palnej; huk temu towarzyszący» Strzał armatni, artyleryjski, rewolwerowy. Celny, chybiony,… …

    Słownik języka polskiego

  • 18strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… …

    Słownik języka polskiego

  • 19trzaskać — ndk I, trzaskaćam, trzaskaćasz, trzaskaćają, trzaskaćaj, trzaskaćał trzasnąć dk Va, trzaskaćnę, trzaśniesz, trzaśnij, trzaskaćnął (trzasł), trzaskaćnęła (trzasła), trzaskaćnęli, trzaśnięty, trzaskaćnąwszy 1. «uderzać gwałtownie, z siłą w coś, o… …

    Słownik języka polskiego

  • 20wstrzelać — dk I, wstrzelaćam, wstrzelaćasz, wstrzelaćają, wstrzelaćaj, wstrzelaćał, wstrzelaćany wstrzelić dk VIa, wstrzelaćlę, wstrzelaćlisz, wstrzel, wstrzelaćlił, wstrzelaćlony wstrzeliwać ndk VIIIb, wstrzelaćwuję, wstrzelaćwujesz, wstrzelaćwuj,… …

    Słownik języka polskiego